Dat vraagt Monique Kremer, hoogleraar Actief Burgerschap en werkzaam bij de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR), zich af in een column op de website socialevraagstukken.nl.
Vreemde gezichten
‘Veertig procent van de medewerkers in de kinderopvang heeft een tijdelijk contract,’ schrijft ze in haar column. Ze vraagt zich af wat al dat geflex betekent voor de kinderen in de kinderopvang, ouderen in de thuiszorg, of actieve burgers in de wijk, nu daar geen product wordt verkocht, maar relaties worden gevormd. Kremer wijst op de uitspraak van hoogleraar Kinderopvang Ruben Fukkink dat Nederlandse kinderen ‘kampioen in vreemde gezichten onthouden’ zijn. Ook wijst ze erop dat uit onderzoek is gebleken dat tijdelijke krachten de cliënten en de protocollen soms onvoldoende kennen. Losse contracten passen volgens Kremer simpelweg niet bij de aard van het werk in kinderopvang en andere sectoren in zorg en welzijn.
Lees hier de volledige column van Monique Kremer op socialevraagstukken.nl
Wet arbeidsmarkt in balans
De opmerkingen van Kremer zijn interessant gezien de voorgenomen wijzigingen in het arbeidsrecht. Onlangs heeft de Tweede Kamer de Wet arbeidsmarkt in balans (WAB) goedgekeurd. De regels van de WAB moeten ertoe leiden dat flexibel werk daar wordt ingezet waar de aard van het werk erom vraagt. De wet moet voorkomen dat flexwerk alleen maar wordt gebruikt vanwege kostenvoordelen. De beoogde inwerkingtreding van de WAB is 1 januari 2020.
Tijdelijke contracten
Onderdeel van de wijzigingen is een verruiming van de mogelijkheden om tijdelijke contracten af te sluiten. Nu is het mogelijk om aansluitend drie contracten in twee jaar aan te gaan, deze periode wordt drie jaar. Ook wordt het mogelijk om de pauze tussen een keten tijdelijke contracten per cao te verkorten van zes naar drie maanden als er sprake is van terugkerend tijdelijk werk dat maximaal negen maanden per jaar kan worden gedaan. Voor de kinderopvang zijn hierop geen uitzonderingen opgenomen. Het is de vraag of dit het doel van de WAB wel ondersteund of dat het de mogelijkheid juist wordt gebruikt om langer tijdelijke contracten af te sluiten in de kinderopvang.
Een tijdelijk contract is echt niet hetzelfde als “al dat geflex”.
PM-ers met een tijdelijk contract worden gewoon op vaste dagen op een vaste groep ingeroosterd. Alleen inval PM-ers werken op verschillende tijden, dagen en groepen al waar dat nodig is. Bij een laag ziekteverzuim en weinig vacatures zijn er minder invallers nodig. Daarbij is er ook nog de mogelijkheid om een inval PM-er min of meer vast aan een locatie of een cluster te verbinden. Dus met een beetje beleid zien de kinderen steeds vertrouwde gezichten. Dat dit niet altijd lukt, heeft meer met de arbeidsmarkt te maken dan dat een werkgever PM-ers dan weer op de ene groep en dan weer ergens anders zou inzetten. In het belang van de beeldvorming is het wenselijk als de discussie zuiver en niet tendentieus gevoerd wordt.