Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

Monika Katinger – Zo maar een ochtend in augustus

Pietje is op donderdag de eerste van onze groep. Zijn mama werkt in het naastgelegen verzorgingshuis en begint net als wij om halfacht ’s morgens te werken. Een zachtaardig jongetje van ruim drieëneenhalf jaar, helemaal in de ban van Dora en Diego. Ik heb zo’n vermoeden dat zijn kamertje er propvol van is – van hun afbeeldingen en speelgoedjes in allerlei soorten en maten.

En wie komt daar zo vrolijk naar binnen? Kleuren van kleertjes op elkaar afgestemd, modieus zoals altijd. Lieveheersbeestjes krioelen over haar truitje, lieveheersbeestjes houden de vlechtjes stevig bij elkaar… Onze opgewekte, goedlachse kwebbeltante Joyce. Als ook de charmeur Omar, ondernemende tweeling Sem en Lieke en een wijsneusje Jeroen gearriveerd zijn, slepen we met de verenigde krachten twee bakken met de grote zachte gekleurde blokken naar de groep en beslissen we om een hek te gaan bouwen.
Meestal stapelen kinderen in de hoogte. Blokken naast elkaar leggen en ze aan elkaar bevestigen vormt voor dit groepje duidelijk een uitdaging.

De smaak te pakken
Ze krijgen allemaal smaak te pakken en onder de bezielde leiding van de “voorman” – pardon: “voorvrouw” – Joyce hebben we in een mum van tijd een hek om een “tuin” gebouwd. Als ervaren leidinggevende organiseert ze haar kleine werknemers: “We gaan picknicken. Zo, eerst naar de supermarkt. Kom maar!” De meesten volgen haar braaf en vullen in het keukentje mandjes vol met plastic fruit en sneetjes brood. Alleen kleine Omar blijft gezellig in het “tuintje” zitten.

Samen zijn we zeker ruim een half uur bezig met al die bouw- en catering- werkzaamheden. Kinderen genieten van elkaar, ik geniet van hun spel en hun reacties. De tijd vliegt…

Buitententoonstelling
Op dezelfde ochtend spelen we een uurtje later buiten. Een kleine hint van mij is voldoende om een groepje kinderen te enthousiasmeren om blaadjes te verzamelen. We vullen samen de “vaas” met aarde en maken van alle blaadjes een groot boeket.
De verzameldrift houdt ze nu goed in een greep: ze zoeken steentjes, veertjes, takjes, plukjes stro… Al deze vindsels stallen we op een tafel dat buiten staat uit. Tot onze vreugde heeft een spinnetje met lange, dunne poten de weg naar onze tentoonstelling gevonden… Sem kirt haast van plezier, Pietje doet een stapje naar achteren…

Met een heerlijk gevoel denk ik op weg naar huis aan deze leuke ochtend. Aan de actieve, vrolijke, gewillige kinderen… Een hint is vaak genoeg… een zetje… en een simpele activiteit kan zich ontwikkelen tot een leuk spel vol fantasie.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.