Wat is het overal toch altijd kaal na kerst. Kerstbomen en de kerstverlichting zijn opgeruimd, alle knutselwerkjes ook. Het nieuwe jaar is begonnen. Buiten heerst winter, on-Nederlandse winter! Alles is wit. Romantisch als je lekker binnen in de warme kamer zit. Minder romantisch als je aan alle opstoppingen en files in het verkeer denkt.

Het kon niet anders dan dat winterse taferelen in allerlei knutselwerkjes nadrukkelijk aanwezig zouden zijn. Met drie grote peuters van mijn groep – Jamal, Lieke en Hanneke – hebben we ons afgelopen vrijdag geïnstalleerd in de hal en hebben we voor de eerste winterse knutselwerkjes gezorgd. Kinderen vinden ook alle voorbereidingen voor schilderen erg leuk: verf en kwastjes pakken, schortjes aantrekken…
Nadat de contouren van een grote sneeuwpop door mij op een groot vel karton waren getekend, gingen mijn peutertjes met verve te werk. Met kwasten in hun handjes hebben ze de sneeuwpop mooi geverfd. Een dikke laag verf was natuurlijk onvermijdelijk. Een zwarte hoed verven lukte ook. Zonder al te veel aanwijzingen hebben Jamal, Lieke en Hanneke toch vooral de hoed geverfd. Daar was ik uiteraard heel tevreden over.
Het is altijd een klein dilemma voor me: de kinderen helemaal hun gang laten gaan, of toch proberen een paar aanwijzingen geven, zodat het kunstwerk echt op iets “lijkt”.

In het tweede geval geef ik de kinderen altijd de kans om zich ook vrij uit te kunnen leven. Want dat vinden ze het leukst. Zo ook nu: op aparte velletjes karton gingen ze helemaal vrij sneeuw schilderen. Stipjes, streepjes, bergen sneeuw. Ik vond het enig om ze te volgen. De één doet het heel voorzichtig, een ander heeft een grote klodder op zijn kwast en maar lekker smeren… Dit “bijproduct” vind ik eigenlijk leuker, dan wat we oorspronkelijk van plan waren om te doen, om eerlijk te zijn. Met kleine tekstjes erbij en mooi gepresenteerd, hangen deze kleine kunstwerkjes in onze groep. En daar zijn we allemaal trots op!