Onlangs twitterde Management Kinderopvang dat de eerste vijf reacties het volgens hun leuke boekje Hoera! Jongen/Meisje van Betsy van der Grift zouden ontvangen. Deze kans laat ik natuurlijk niet voorbij gaan….dan is deze Maastrichtenaar toch opeens een Hollander. Ik heb wel de redacteur van het genoemde vakblad beloofd om op mijn blog een recensie te plaatsen.
Voordat ik op de inhoud inga wil ik eerst zeggen dat ik aangenaam verrast was door de vorm. Leuk handzaam formaat, veel foto’s en compact beschreven. Ik heb het boekje vorige week gelezen maar moet nu bij de titel opeens denken aan Pauw en Witteman deze week. Daar ging de discussie over of het uitmaakt dat je een vrouw bent als kandidaat voor het leiderschap van de PvdA.
Het boekje van Van der Grift geeft in ieder geval aan dat er wel degelijk verschillen zijn en dat begint al heel jong en op veel gebieden, zoals het brein, sociaal-emotioneel, taal, rekenen, bewegen, etc. Het boekje is helemaal op maat geschreven van onze branche, volop praktische tips waar je direct mee aan de slag kunt. Hierbij valt te denken aan het inrichten van de ruimte zodat jongens meer kunnen stoeien, het verdelen van meisjes naar queenbees en slachtoffers, en ga zo maar door. Er staan ook gendereigenschappen per leeftijdscategorie in en mogelijkheden voor gedragscorrectie. Kortom allerlei interessante info gebaseerd op diverse wetenschappelijk onderzoeken van Jolles, Swaab, etc.
Een ‘musthave’ voor iedereen die zijn vak serieus neemt
Er zijn natuurlijk ook enkele kanttekeningen te plaatsen. Zo is het natuurlijk niet zwart-wit of beter gezegd jongen-meisje want er zijn meisjesmeisjes maar ook jongensmeisjes en vv. Hiermee bedoel ik dat er gradaties in het meisjes- en jongenzijn te maken zijn. Dit heeft dus ook effect in de aanpak naar deze varianten toe. Ook doet de gezinssamenstelling ertoe: is het een enig kind, eerst- of jongstgeborene, heeft het meisje of jongetje een broertje of een zusje.
Over deze punten wordt niks gezegd door Van der Grift. Ik ben het overigens niet eens met haar visie over talent. Mijns inziens bestaat aangeboren talent niet: als je bereid bent om 10000 uren te oefenen, kun je allerlei talenten ontwikkelen. Dat is maar liefst 7 jaar!
De geschetste discussie/problematiek van Van der Grift van mannen in de kinderopvang zou je naar mijn idee deels kunnen oplossen om mannen vanuit andere organisaties in te huren voor activiteiten, zoals bij sport&/spel. Desalniettemin het boekje is een ‘musthave’ voor iedereen die zijn vak serieus neemt.
