Na een rustige vakantie heb ik de draad weer opgepakt en de laatste hand gelegd aan het nieuwe strategische plan voor de komende jaren. Voor dit plan zijn we al ruim drie kwart jaar in de weer. Eind vorig jaar heb ik een extern bureau in de arm genomen om tot een meer vernieuwend plan te kunnen komen. Vervolgens hebben we een groot aantal interviews bij medewerkers, ouders, stakeholders afgenomen. We zijn zelf met een camera op pad gegaan om zo tips van medewerkers voor de toekomst van onze organisatie te verkrijgen. Vervolgens is deze informatie verwerkt in een nieuw strategisch plan wat vervolgens weer is teruggekoppeld aan onze medewerkers, OR, oudercommissies en bestuur.

Nagenoeg iedereen gaf aan het een prima plan te vinden. Echter, mijn voorzitter merkte op dat het plan niet echt iets nieuws bevat. In eerste instantie verbaasde mij die opmerking, want naar mijn smaak zitten er toch behoorlijk wat vernieuwende activiteiten in. Maar als ik het plan kritisch onder de loep neem, moet ik ook concluderen dat we in grote lijnen op dezelfde koers verder willen gaan als de afgelopen jaren. Dit was ook dan ook de belangrijkste conclusie uit alle gesprekken: vooral op dezelfde voet doorgaan!

Krab ik mij achter mijn oren: “Hebben we dan al die tijd voor niks in gestoken of is innovatie niet altijd nodig?”