Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

Blog Simon Hay – Zeur-ouders

Wij zeggen ouders dat we partners in de opvoeding zijn. Hoe zien ouders dit eigenlijk? Deze vraag schoot mij te binnen tijdens een ouderavond. Tussen de regels door gaven ouders aan dat ze willen dat wij ‘op hun kinderen passen’ terwijl zij werken. Anderzijds zeiden ouders ook een partij niet zomaar als partner in de opvoeding van hun kind te accepteren. Dit is een ongemakkelijke situatie.
Simon Hay
'We moeten samen met ouders een (lange termijn) doel vaststellen.'

Wij voelen ons miskend als professional als de pedagogische kwaliteit die wij bieden niet gezien lijkt te worden. Wij verwijten ouders dat zij het welbevinden en de ontwikkeling van hun kind onvoldoende voor ogen hebben. In sommige gevallen bestempelen wij ouders simpelweg als ‘zeur-ouders’. Om onze rol als partner in de opvoeding waar te kunnen maken is verandering nodig.

Volgens mij moeten we samen met ouders een (lange termijn) doel vaststellen. Hier gaat het in de praktijk vaak fout. Kinderopvang spreekt vanuit de ambitie kwalitatief hoogstaande groepsopvang te bieden waarbij wij veronderstellen dat de voordelen voor de ontwikkeling van kinderen voor ouders helder zijn. Ouders willen het beste voor hun kind én hebben een praktisch oppasprobleem. Als deze verschillende perspectieven niet middels een gelijkwaardige dialoog, zonder oordeel, worden besproken praten we langs elkaar heen en ontstaat onbegrip.

‘Het is onze taak als professional om ons te verplaatsen in het perspectief van de ouder en te onderzoeken wat de ouder nodig heeft’

Ik stel voor ouders niet te overrompelen met informatie en niet te proberen hen te overtuigen, maar in de eerste plaats te luisteren en ouders te vragen naar hun wensen. Dit vraagt buiten de gebaande paden durven treden en het opnieuw en open bespreken van dilemma’s die ouders ervaren. Het is onze taak als professional om ons te verplaatsen in het perspectief van de ouder en te onderzoeken wat de ouder nodig heeft. Als de wensen en verwachtingen van ouders helder zijn kunnen wij, passend bij onze visie, bepalen welke verwachtingen wij wel én niet kunnen waarmaken. Tot slot is de communicatie met ouders over wat zij van ons kunnen verwachten cruciaal.

Vanuit het bovenstaande destilleer ik de volgende omschrijving van partnerschap tussen kinderopvang en ouders:

Een langdurige wederkerige relatie gebaseerd op vertrouwen, waarbij middels gelijkwaardige dialoog structureel wordt afgestemd over wederzijdse verwachtingen en wensen met als doel optimaal welbevinden, ontwikkeling en opvang van het kind.

Door het niet alleen te zeggen, maar partnerschap op deze wijze vorm te geven zullen wij ouders niet meer als ‘zeur-ouders’ ervaren, en pakken wij de kans het partnerschap te verstevigen. Ouders zullen zien dat wij professionals zijn die een vak uitoefenen. Wat mij betreft een win-win.

In zijn vorige blog schreef Simon over de kwetsbaarheid van de Nederlandse kinderopvangsector. Lees zijn blog hier

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.