Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog Simon Hay – Watjes

Kinderen van tegenwoordig worden opgevoed tot ‘watjes’ volgens Stella O’Malley, auteur van het boek ‘Cotton Wool kids’. Ouders zijn overbezorgde opvoeders die hun kroost tegen elk risico proberen te beschermen. Dit resulteert in Groot-Brittannië in baby’s die met kniebeschermertjes over de grond kruipen en schoolkinderen die tijdens de pauze niet meer mogen voetballen. O’Malley denkt dat dit kinderen juist meer kwetsbaar en onzeker maakt. Ik ben het haar eens.
Simon Hay Pedagoog KindeRdam.jpg
'Ik heb competente

Ouders lijken zich angstig, onzeker en gestrest te voelen in hun rol als opvoeder. Ik durf te beweren dat ouders die niet lekker in hun vel zitten een grotere bedreiging voor het welbevinden van hun kind zijn dan de gevaren waar zij hun kind angstvallig voor proberen te behoeden.

Overigens zie ik deze onzekerheid en handelingsverlegenheid ook terug bij pedagogisch medewerkers. Er wordt beweerd dat de opleiding tot pedagogisch medewerker niet goed genoeg is, er meer HBO-ers op de groep moeten staan en als kinderen geacht worden te leren dit vooral aan het onderwijs overgelaten moet worden. Ik heb competente, zelfverzekerde pedagogisch medewerkers steeds kleiner zien worden.

‘Laten wij letterlijk een stap terug doen en goed kijken naar kinderen. Wanneer hebben zij ons echt nodig?’

Laten we een stap terug doen en kijken wat kinderen nodig hebben om tot ontwikkeling te komen passend bij de eigen mogelijkheden en in relatie tot de wereld waarin zij moeten gaan functioneren. Ik neem voor het gemak de 21st century skills als uitgangspunt aangezien deze ondertussen algemeen geaccepteerd zijn. Dit betreft onder andere vaardigheden als samenwerken, creativiteit, kritisch denken en probleemoplossend vermogen. Deze vaardigheden zijn niet te leren in een overbeschermende omgeving. Als je als kind niet mag experimenteren, onderzoeken en zelf mag ontdekken dan word je afhankelijk van anderen (voor jouw gevoel van veiligheid). Kinderen moeten geholpen worden zelf een weloverwogen risico-inschatting te kunnen maken.

Ik stel voor het perspectief en de behoeften van de kinderen als uitgangspunt te nemen, en niet de beren op de weg vanuit angst en onzekerheid. We moeten ouders ook meer ondersteunen. Laten we beginnen door samen met de ouders een omgeving te creëren waarin kinderen de ruimte krijgen eigen keuzes en fouten te maken. Als wij kinderen het vertrouwen geven, zullen zij met meer vertrouwen uitdagingen aangaan. Laten wij letterlijk een stap terug doen en goed kijken naar kinderen. Wanneer hebben zij ons nodig? Ze geven het echt wel aan. Onze opdracht als opvoeder is om vanuit onze eigen kracht gericht te kijken naar wat een kind nodig heeft: ruimte geven, uitdaging bieden, beschermen, troosten, etc.

Simon stelde in de aanloop naar zijn vorige weblog zijn collega’s de volgende vragen:

  • Op welke manier speelde jij vroeger?
  • Wat vond je het leukste aan dit spel?
  • Wat had je nodig om tot spel te komen?

Wat er daarna gebeurde, beschreef Simon in zijn weblog ‘Speelplezier’. Lees hem hier >>

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.