Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog Simon Hay – Lievelingetje

Ik zag pas geleden een interview met een moeder die aangaf één van haar kinderen te prefereren boven de andere . Wat een uitspraak. Ik zat direct gekluisterd en had mijn eerste reactie al klaar. Als ouder houd je toch onvoorwaardelijk van ál je kinderen? Maar ik werd ook nieuwsgierig. Wat beoogde deze vrouw met haar uitspraak? Ik besloot op onderzoek uit te gaan.

Vanuit de ouder gezien is het uitspreken van een voorkeur voor een van je kinderen een absoluut taboe. Dat bleek wel uit de reacties op het interview met deze moeder. Ze kreeg veel kritiek over zich heen op social media. Ik vroeg mij af wat haar doel was. Wilde ze gewoon eerlijk zijn over haar gevoel? Wilde ze provoceren? Het interview liet in ieder geval zien dat de samenleving een duidelijk beeld heeft van hoe een vader of moeder het ouderschap vorm moet geven. Ouders moeten onvoorwaardelijk van hun kind(eren) houden. Daarnaast moeten ze ook nog de juiste balans weten te vinden tussen kinderen sturen en ze de vrijheid geven om de wereld zelf te kunnen ontdekken. Dat alles moet leiden tot goed aangepaste, sociaal vaardige mensen die hun talenten ten volle benutten. Geen gemakkelijke klus …

Goede relatie

Het proces van opvoeden wordt gekenmerkt door vallen en opstaan. Ouderschap levert enerzijds veel energie en mooie momenten op, anderzijds zijn er ook dilemma’s. Onzekerheid, frustratie en angst het niet goed genoeg te doen, liggen op de loer. Zeker in periodes van weinig slaap. Het is daarom belangrijk dat ouders die zorgen en onzekerheden kunnen delen en bespreken. Dit kan ze ondersteunen en voor relativering zorgen. Daarnaast kan het helpen te achterhalen waarom een ouder makkelijker een band met het ene kind opbouwt dan met het andere. En ik denk dat we daarmee bij de belangrijkste vraag zijn aangekomen: wat kan ik doen om een goede relatie te krijgen met ál mijn kinderen? Misschien was dát ook wel de vraag waar de moeder uit het interview mee worstelde.

Lastig

Ik probeer mij ondertussen voor te stellen hoe het voor haar kinderen moet zijn om te horen dat hun moeder een lievelingetje heeft. Voor het ‘lievelingetje’ is het denk ik fijn om te weten dat haar moeder haar het leukste vindt. Tegelijkertijd zal het ook lastig zijn. De relatie met haar broertje en zusjes komt wellicht onder druk te staan. Het is heel goed mogelijk dat zij op de voorkeur van haar moeder aangekeken wordt. Voor de andere kinderen in het gezin lijkt het mij heel pijnlijk om te weten dat hun zus wordt geprefereerd. Zij moeten zich afgewezen voelen, iets dat hun zelfvertrouwen en gevoel van veiligheid zal aantasten. Kinderen horen niet het gevoel te hebben dat er een rangorde is. Zij moeten ervaren dat ouders van hun houden en dat zij gewaardeerd worden, los van de ontwikkelpunten die elk kind heeft. Maar hoe krijg je dat nu voor elkaar als de band er niet automatisch is?

Ga het gesprek aan

Ik vergelijk de situatie met mijn werk en realiseer me dat het voor ons als professionele opvoeders niet anders is. Er zijn kinderen met wie je vanaf het begin een ‘klik’ hebt. Met andere kinderen moet het contact groeien. Als medewerker moet je een kind leren kennen, zijn of haar eigenheid leren waarderen en wellicht je eigen handelen aanpassen. Het is de opdracht van elke pedagogisch medewerker om een professionele relatie met alle kinderen op te bouwen; soms gaat dat makkelijk, soms niet. Een kind kiest zijn ouders en andere opvoeders nu eenmaal niet uit, het moet maar geluk hebben dat de opvoeder een ‘klik’ voelt. Een kind geeft op zijn of haar manier altijd aan of de relatie met de opvoeder goed is en die moet vervolgens goed kijken, signalen zien en adequaat handelen.

Dilemma’s

Als opvoeder ben je verantwoordelijk voor de kwaliteit van de relatie met de kinderen. Eerlijk zijn over je gevoel met betrekking tot een kind is belangrijk, afstemmen met anderen kan helpen. En daar kunnen wij als kinderopvangsector een mooie rol in vervullen. Laten wij het gesprek over opvoeding, de mooie kanten eraan maar ook de dilemma’s met ouders aangaan en hen uitnodigen hun ideeën en ervaringen te delen. Zo kunnen wij ouders laten ervaren dat zij écht niet de enige zijn die met dilemma’s te maken hebben en af en toe gefrustreerd zijn. Niet oordelen over ouders dus, maar een sfeer creëren waarin de essentiële vragen over opvoeding aan bod komen.


Simon las het boek ‘Geef dat kind een slok jenever’. Geen alledaagse titel voor een pedagogisch boek. Hij was nieuwsgierig wat de auteurs met dit boek wilden bereiken. Lees dit in zijn blog


 

 

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.