Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog Simon Hay – Dilemma

De pedagogisch medewerker staat voor een dilemma. Of ze is overbeschermend en ontneemt kinderen ontwikkelkansen of ze laat de kinderen te los, waardoor er weer ander gevaar loert.
Simon Hay Pedagoog KindeRdam.jpg
'Beste buitenwereld

In mijn blog over ‘watjes’ benadruk ik het belang van kijken vanuit het perspectief van kinderen en dat af en toe een schaafwond of bult echt geen probleem is. Dit is ook wat Froukje Hajer (speeldeskundige) zegt in haar interview in de Volkskrant 29 januari jl. Zij gaat echter een stap verder en zegt: “In de kinderopvang lijkt buitenspelen soms te worden beschouwd als een welhaast levensgevaarlijke onderneming, waaraan allerlei regels zijn verbonden”. Zij haalt een buitenspeelprotocol van een kinderopvangorganisatie aan en maakt deze in mijn ogen belachelijk. Hajer vindt dat wij veel te moeilijk doen, en dat wij zeggen dat “kinderen zich geen pijn mogen doen”.

Bezorgde ouders

Ik vind dit echt te gemakkelijk gezegd. Mevrouw Hajer is niet degene die het kind hoeft te troosten of in gesprek moet gaan met de terecht bezorgde ouder van het kind die wij zich pijn hebben laten doen. Dat is de taak van de pedagogisch medewerker die voor gek is gezet in het interview.

Incident Almere

De pedagogisch medewerker staat voor een dilemma. Of ze is overbeschermend en ontneemt kinderen ontwikkelkansen en maakt hen, in de woorden van Hajer, tot bange en onzekere volwassenen. Of ze laat de kinderen te los, waardoor er weer ander gevaar loert. Neem bijvoorbeeld het verschrikkelijke incident in Almere, waarbij een kind van vier jaar over het hoofd werd gezien door de pedagogisch medewerker en weg kon lopen. Gelukkig is het goed afgelopen met het kind. Niet met de medewerker, zij is direct ontslagen. De pedagogisch medewerker heeft het niet goed gedaan. Klopt. Maar de bewoording waarmee in de media gesproken wordt over pedagogisch medewerkers is vaak respectloos.

Onzekerheid pm’ers

Beste buitenwereld, kinderopvang is blijkbaar een onderwerp waar iedereen verstand van heeft. Door ongenuanceerde berichtgeving wordt de kinderopvangsector echt niet kwalitatief beter. Dit werkt onzekerheid van pedagogisch medewerkers, die toch al onder een vergrootglas liggen, in de hand. Ik ken weinig sectoren waar medewerkers zo kritisch gevolgd worden en waar permanent leren hele concrete vormen aan heeft genomen. Zo zetten veel organisaties structureel een vorm van video-interactiebegeleiding in om het pedagogisch handelen te blijven verbeteren.

Pedagogische kwaliteit

Ik nodig mensen die niet op de groep werken, maar wel ongenuanceerd advies hebben, uit om zich eens te verplaatsen in de positie van pedagogisch medewerkers en dan advies te formuleren waar zij mee geholpen zijn. Dit lijkt me de beste manier om kinderen kwalitatief goede kinderopvang te bieden. De pedagogisch medewerker is namelijk nog steeds de meest bepalende factor als het gaat om pedagogische kwaliteit.

De vorige keer schreef Simon zijn weblog over ‘watjes’. Kinderen worden tegenwoordig opgevoed tot watjes, concluderen sommige mensen. ‘Ouders zijn overbezorgde opvoeders die hun kroost tegen elk risico proberen te beschermen.’ Hoe moeten pm’ers hiermee omgaan? Lees zijn weblog >>

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.