Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog Romy de Moor – Goed gedaan kanjer

Het is heerlijk weer vandaag, dat betekent lekker met zijn allen naar buiten. Eerst hebben we een proefspelletje gedaan. De kinderen die het durfden en wilden, werden geblinddoekt en kregen allerlei dingen te proeven. Rara wat heb je in je mond? Sommige kinderen vonden het te spannend. Eén jongetje durfde het niet geblinddoekt, maar wel met zijn handjes voor zijn ogen.
Romy-de-Moor-kinderopvang-Haarlem.jpg

Zo kon hij toch een beetje tussen zijn vingers door gluren. Ik vond het al hartstikke stoer dat hij toch mee deed. En de kinderen die het echt te spannend vonden, die hadden de grootste pret met het kijken naar de andere kinderen. Prima toch?

Stimuleren

Het is erg belangrijk dat kinderen zich veilig voelen en dat hun keuzes gerespecteerd worden, dan pas durven ze te onderzoeken en zichzelf uit te dagen. Je kan kinderen wel stimuleren om iets te proberen, maar pushen is wel het laatste dat je doen moet.

Zo vroeg ik vandaag aan Bo, toen het moment daar was dat we naar buiten gingen, of hij zelf zijn schoenen aan kon trekken. Hij keek mij aan en zei: ‘Kan ik niet’. ‘Probeer het maar eens. Als het je niet lukt, dan kom ik je helpen.’

Zelf gedaan

Daar ging hij. Met open mond en geconcentreerde blik gingen eerst de sokken aan. Vervolgens pakte hij zijn schoenen en trok ze beide aan. Met een glimlach van oor tot oor, en zijn schoenen verkeerd om aan, kwam hij naar me toe en zei vol trots: ‘Kijk juf, zelf gedaan!’ Altijd schattig, die kleine bananenvoetjes. ‘Wauw, wat heb je dat goed gedaan! Ik zei toch dat je het kan! Hartstikke goed kanjer, dat kunnen we vanmiddag aan mama vertellen.’

Vervolgens ging hij al zijn vriendjes op de groep vertellen dat hij zelf zijn schoenen had aangedaan. Hij bleef een tijdje stilstaan, omlaag kijkend naar zijn eigen voetjes, en zachtjes hoorde ik hem zeggen ‘woow goed gedaan’. Geweldig, die grote glimlach en dat trotse gezichtje, ik smolt.

Hij bleef een tijdje stilstaan, omlaag kijkend naar zijn eigen voetjes, en zachtjes hoorde ik hem zeggen ‘woow goed gedaan’

Vanmiddag had Finn, na het slapen, uit zichzelf zijn broek aangedaan. Zijn knoop achter en zijn kontzakken voorop. Goed gedaan! En ik hoefde het niet eens te vragen. Heerlijk, die trotse en glinsterende oogjes. Toen hij regelmatig aan zijn broek stond te trekken en wat ongemakkelijk keek, heb ik toch maar voorgesteld om zijn broek even om te draaien, maar niet voordat ik nogmaals had benoemd hoe goed hij het gedaan had. Het is zo belangrijk om complimenten te geven wanneer een kind iets zelf heeft gedaan, en of het dan goed of fout is gegaan, is totaal onbelangrijk.

Autonomie

Soms is ‘respect hebben voor autonomie’ best lastig. Zo was er van de week een meisje dat zelf haar jas aan wilde trekken. ‘Zelf doen’, zei ze. Ze had één arm in haar mouw gekregen, maar de andere arm wilde maar niet lukken. Ze draaide rondjes, met gestrekte arm, en rende een soort van achter haar mouw aan. Stiekem moest ik wel een beetje lachen, het zag er zo schattig uit. Uiteraard was het haar wel gelukt. De rest van de groep was al buiten en mijn geduld werd flink op de proef gesteld. Mijn handen jeukten om even te helpen, maar ik mocht nogmaals genieten van een heel blij en trots gezichtje.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.