Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog Monika Katinger – Afscheidsseminar Elly Singer

Wat was ik blij verrast dat naast alle bekende pedagogen, universitaire docenten, studenten en veel bekende gezichten uit de kinderopvang, ook ik uitgenodigd werd voor het afscheidsseminar van pedagoge Elly Singer.
Blog Monika Katinger - Afscheidsseminar Elly Singer

In de sfeervolle, afgeladen aula van de Universiteit van Utrecht heb ik eerst met interesse geluisterd naar de lezingen van twee gastsprekers. Margy Wahlley uit Engeland en Ingrid Pramling Samuelson uit Zweden. Margy Whalley vertelde enthousiast over het ontstaan van Pen Green centra, waarin de nauwe betrokkenheid van de ouders een belangrijk onderdeel is van de visie en filosofie van deze centra. Ingrid Pramling Samuelson heeft de resultaten van haar onderzoek naar o.a. leren van kinderen in verschillende contexten van de voorschoolse praktijk gepresenteerd.

Maar waar ik voor ben gekomen, was natuurlijk Elly Singer. Ik wilde haar nog een keer kunnen horen spreken, nog een keer zien. Ik mocht Elly Singer een paar keer ook in een kleinere kring van deskundigen ontmoeten en met haar zelfs van gedachten wisselen. Haar sprankelende persoonlijkheid heeft me altijd geïnspireerd.


‘Het belang van ‘interactie’ wordt overgeschat. Wat belangrijk is, is de fysieke aanwezigheid van een pedagogisch medeweker: gewoon zitten bij de kinderen’

In haar lezing heeft Elly Singer stilgestaan bij veertig jaar onderzoek, theorievorming en praktijk in kindercentra en op school. Centraal stond de vraag: ‘hoe maak je kwaliteit?’. De meest opvallende uitkomst vind ik de constatering dat – uitgaande van de 700 episodes van telkens vier minuten – de pedagogisch medewerker maar 10% van de tijd bezig is met de kinderen! Nederlandse leidsters lopen gewoon veel te veel in het rond. Dit zorgt voor onderbreken van het spel van kinderen. Kinderen gaan dan ‘fladderen’: ze spelen even hier, even daar en vertonen onrustige, ongerichte handelingen. Op de Scandinavische en Britse crèches was dit veel minder het geval. Daar speelden de kinderen geconcentreerder.

Het belang van ‘interactie’ tussen een kind en een pedagogisch medewerker wordt overgeschat. Wat belangrijk is, is de fysieke aanwezigheid van een pedagogisch medeweker: gewoon zitten bij de kinderen. Dat zorgt voor rust en zittend kun je ook makkelijker meer kinderen aandacht geven. Het spel van kinderen wordt geconcentreerder en complexer.

Hierin kan ik me helemaal vinden! Het was voor me een verademing om hier naar te kunnen luisteren. Tevens besefte ik opnieuw dat alles begint met aandacht, echte aandacht voor de kinderen. Er kunnen nog zoveel verschillende programma’s bedacht worden, nog zoveel verschillende invalshoeken. Zonder echte aandacht en gerichtheid op de kinderen worden al die programma’s vaak een soort riedeltje dat even ‘afgespeeld’ moet worden.

Ik was ontroerd door de mooie woorden van waardering voor Elly Singer, uitgesproken door de mensen met wie ze nauw heeft samengewerkt. Wat een deskundige, wat een pedagoge, wat een mens! Het nieuwe boek van Elly Singer heb ik inmiddels besteld. En natuurlijk ga ik mij inzetten voor zitten bij de kinderen, voor ‘Singeren’  – net als mijn collega weblogger Judith Kuiten.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.