Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

Blog Marianne van Hall – Hoezo toezicht kinderopvang rammelt?!

Wat is dat toch in Nederland? Dat juist in de kinderopvang - waar alles al overgereguleerd is - steeds geschreeuwd wordt om nog meer veiligheid en nog meer regels? Begrijp me goed: ik ben een groot voorstander van veiligheid voor kinderen. Maar een net zo groot voorstander van gelijke spelregels in onze samenleving en niet met twee maten meten.
Blog Marianne van Hall - Hoezo toezicht kinderopvang rammelt?!

Op de valreep van 2013 was de kinderopvang nog eens hot news met koppen als: “Controle in kinderopvang rammelt nog steeds” en “Nog altijd te weinig toezicht in de kinderopvang“. En dan kan de branchevereniging Kinderopvang nog zo adequaat reageren met een zinnig stuk waarin zaken in perspectief worden geplaatst: “Het gaat erom dat er op de groepen een aanspreekcultuur ontstaat bij medewerkers, zodat je elkaar aanspreekt op elkaars gedrag” en “Het Vierogenprincipe gaat er immers vanuit dat een medewerker weet dat er op ieder moment iemand met hem of haar kán meekijken. Het is dus niet de bedoeling en ook helemaal niet nodig dat er ook daadwerkelijk continu iemand meekijkt”.

Het kwaad is alweer geschied!

Dan dringt zich de vraag aan mij op: wat is dat toch in Nederland? Dat juist in de kinderopvang – waar alles al overgereguleerd is – steeds geschreeuwd wordt om nog meer veiligheid en nog meer regels? En vooral: waarom bestaat deze hype elders niet? Ik vraag me echt af, hoe vaak kinderen alleen zijn met één volwassene (familielid, oppas, onderwijzer, sportleider, buurman of -vrouw), zonder dat er enige gezonde alertheid bij ouders aanwezig is. En neem van mij aan: dat zijn grotere risico’s dan als in de kinderopvang tijdelijk even een medewerker alleen op een groep staat.


‘Er zijn heel veel ouders die ons bellen en zeggen: Mijn kind heeft een geweldige tijd gehad en ik zou willen dat ik de kinderopvang nog voor mijn kind kon betalen!’

Begrijp me goed: ik ben een groot voorstander van veiligheid voor kinderen. Maar een net zo groot voorstander van gelijke spelregels in onze samenleving en niet met twee maten meten. Daarvoor is het goed dat volwassenen alert zijn, maar zonder dat ze verstikkend worden; dat ze voorzichtig zijn, maar zonder door angstgevoelens gedreven te worden. Dat ze kortom hun gezond verstand gebruiken. Dat geldt voor volwassenen die ouder zijn van een of meer kinderen, maar ook voor volwassenen die beleidsmaker zijn bij de overheid. Want juist in de regelgeving rond de kinderopvang is het gezonde verstand soms ver te zoeken.

In april 2013 blogde ik al: “Terwijl kinderopvangorganisaties zich nog steeds het vuur uit de sloffen lopen om het de GGD, de minister, BOinK, etc. naar de zin te maken, haken ouders massaal af. Het wordt te duur: logisch! Dan laten ze hun kind liever opvangen door de buren. Geen regels, geen kosten, terug naar af. Is dat wat we willen…?” Gek toch, dat niemand zich bekommert om waar die kinderen blijven of hoe het toezicht daar geregeld is. Maar er zijn heel veel ouders die ons bellen en zeggen: “Mijn kind heeft een geweldige tijd gehad en ik zou willen dat ik de kinderopvang nog voor mijn kind kon betalen!”

Ik kijk uit naar 2014; ik hoop namelijk dat 2014 het jaar wordt waarin de positieve effecten van kinderopvang op de ontwikkeling van kinderen in alle media aan bod komen. Kinderen die naar de kinderopvang gaan, worden zelfstandiger, socialer en intelligenter; leren delen, leren samenwerken, leren troosten, leren voor zichzelf opkomen en conflicten oplossen, leren op hun beurt wachten.

Goed nieuws dus waar we echt op zitten te wachten! Ik wens iedereen een positief 2014 toe.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.