Iedereen kent ze wel, die moestuintjes aan de rand of tussen de woonwijken. Mensen die eigen groenten en fruit verbouwen. Op de BSO dachten we; ‘dit willen wij ook!” Maar hoe? Dat werd speuren, contacten leggen en ja hoor, een bekende bij onze organisatie heeft een moestuin en die vond het zo’n leuk initiatief dat hij daar graag aan mee wilde werken. Zo ontstond: ‘Marinus de Moestuinman’.

De eerste dag vertelde Marinus de moestuinman ons dat eerst het onkruid uit de grond moest voor we konden zaaien. Hierop reageerde een jongen van 5 jaar; ‘Waarom moet dat dan, want dat zijn toch ook plantjes?’ De moestuinman lachte en antwoordde; ‘onkruid groeit snel en dan zien we onze plantjes straks niet meer en drinken al het water op van de andere plantjes die juist moeten groeien.’ Het jongetje luisterde met open mond en begon gelijk het onkruid uit de grond te trekken.

‘De kinderen kijken elke week uit naar ‘Marinus de Moestuinman’’

De kinderen kregen een schep, hark en schoffel om de grond goed los te maken. Eén meisje mocht gelijk spinazie zaaien. Je zag allemaal trotse gezichten toen de moestuinman de kinderen complimenteerde over hun goede werk. De weken erna werden er nog aardappelen, gladiolen en andere plantjes geplant. Deze kwamen na enkele weken boven de grond. En ook slakken, wat moet je daar nou mee? Slakken eten de plantjes op en dat mag niet. De kinderen hadden een idee. ‘We nemen ze mee naar de BSO en doen ze in een glazen bak en maken een tijdelijk huis’. De kinderen waren dol enthousiast! De kinderen kijken elke week uit naar ‘Marinus de Moestuinman’.

Naast de moestuin zijn we ook te vinden in het stadspark. Daar is een grote vijver en bomen en bosjes waar natuurlijk veel te vinden is. De kinderen hebben emmers gevuld met water en zijn met schepnetjes door het water gegaan. Eerst veel watervlooien en veel takjes en riet. Erg interessant maar niet wat ze wilden. “We moeten dieper met de schepnetjes, de visjes zwemmen op de bodem”. Ze waren er druk mee en ja hoor, hard werken wordt beloond! Er zaten kleine visjes in het netje! ‘Moet je kijken! Ze zijn wel zo groot als mijn vinger!’ Een andere groep liep met een bakje langs de bosjes en bomen op zoek naar beestjes. Ze kwamen een spin tegen. ‘Juf! We hebben een spin gevonden’ waarop de juf reageerde, ‘wauw, wat leuk! Doe hem maar in het bakje’. “Nee, daarom roepen wij jou, wij durven dat niet’! Toen kwam er een heel stoer meisje en zei; ‘O, dat durf ik wel!’ En hop in het bakje!

‘Trotse en voldane gezichten’

Het is natuurlijk erg leuk voor kinderen om dieren te vangen en goed te bekijken en plantjes te zien groeien. De kinderen wilden natuurlijk de beestjes en visjes houden en de groenten kunnen niet snel genoeg groeien. Na een korte uitleg dat de groenten nog groter moeten groeien en de beestjes weer terug naar huis willen, lopen wij met lege handen maar vooral trotse en voldane gezichten naar huis.

Mariska (31) is pedagogisch medewerker Mariska. Zij werkt op de buitenschoolse opvang van Kinderopvang Organisatie Meppel op de locatie ‘kindcentrum de Plataan’.

Kinderopvang Organisatie Meppel biedt lezers van Kinderopvangtotaal een kijkje in hun keuken: van de groep tot het management: de organisatie blogt vanuit alle lagen. De vorige keer schreef Rianne een blog, pm’er op het kinderdagverblijf. Lees deze blog