Sinds vorige week zijn nieuwe app groepjes geopend met onze concullega’s en is er dagelijks contact met het onderwijs en de gemeenten. Alle mogelijke media worden aangewend, maar wat ik vooral merk is dat we samen willen werken.
Vooral voor al die vitale beroepen die noodzakelijk werk verrichten, maar zich ook blootstellen aan dit virus. Ook onze mensen. Aan de andere kant zie je als manager nu ook wie stressbestendig is en wie wil mee helpen.
‘We klappen niet alleen met onze handen, maar we steken ze uit onze mouwen’
Hartverwarmend zijn de tientallen reacties van medewerkers die willen meehelpen om samen met andere kinderopvangorganisaties de noodopvang in ons gemeente overstijgend gebied willen realiseren. We klappen niet alleen met onze handen, maar we steken ze uit onze mouwen. Wat ben ik trots op onze toppers.
‘Ga ik wel, ga ik niet…? Deze vraag spookte door mijn hoofd vanwege het oprukkende coronavirus. Ik had me aangemeld voor de ALV van de Brancheorganisatie Kinderopvang. Dan maar kiezen voor het niet handen schudden of zoenen van collega’s.’ Lees de vorige blog van Jolanda
