Daarnaast hebben we in ons plan 2017 de projecten ‘efficiency op de werkvloer’, ‘inzet vrijwilligers’ en ‘regelarme locatie’ opgenomen. Echter, alle goede bedoelingen ten spijt: ze leveren een half jaar na dato nog niet het gewenste resultaat op.
Onlangs heb ik enkele studenten van Hogeschool Zuyd de opdracht geven om op onze locaties onderzoek naar werkdruk, maar vooral ook werkgeluk te doen. Afgelopen donderdag hebben we tijdens een personeelsbijeenkomst kennis kunnen nemen van de uitkomsten van dit onderzoek.
Het was voor velen een bevestiging van datgene wat we al wisten. ‘Niks nieuws gehoord’, zei iemand van de OR. Tja, blijkbaar weten we heel goed te vertellen wat er allemaal niet goed is, maar een belangrijkere vraag is dan: Hoe beter?
‘Rust is ook een voorwaarde om tot vernieuwing te komen’
De belangrijkste adviezen van de studenten waren:
- Extra activiteiten/taken selecteren en rouleren en de waarde tastbaar maken (compenseren);
- Alternatief voor portfolio (dat is het bottom-up beoordelingssysteem, waar ik zo trots op ben);
- Normen aangaande dure aankopen en centraal inkopen;
- Vervolgonderzoeken.
Het werkgeluk binnen onze organisatie werd als volgt door onze medewerkers gedefinieerd: ‘Het werken met de kinderen, de vooruitgang van de kinderen zien en de glimlach op mijn gezicht is mijn werkgeluk. Alle extra/secundaire activiteiten vallen daar buiten.’
Helaas zijn vele secundaire activiteiten niet te elimineren, zoals vve-verplichtingen, gemeentelijke verplichtingen, wettelijke verplichtingen, verplichtingen voor HKZ certificering en GGD-inspecties. Desalniettemin hebben we die avond per onderdeel toch heel wat oplossingen gehoord, waarmee we verder aan de slag gaan.
Natuurlijk staat voor een ieder nu de vakantie voor de deur. Rust is ook een voorwaarde om tot vernieuwing te komen. Dat is ook wat we nodig hebben om de werkdruk te verlagen. Ik houd jullie op de hoogte.
Rest mij nog jullie een mooie vakantie te wensen.
Schip Ahoi!