Hoe mooi zou het zijn wanneer een kind naar school mag in plaats van moet? Niet omdat het vier jaar is geworden, maar omdat het kind naar school wil (én mag). Gewoon omdat het eraan toe is, gelet op zijn ontwikkeling, behoefte, motivatie en interesse. Of het kind nu twee en een half, drie of vijf is.

We weten al lang dat kinderen zich pas echt ontwikkelen wanneer het aanbod afgestemd is op de behoefte. Het werkt vooral niet wanneer het kind iets moet doen vanuit dwang, omdat wij vinden dat een kind al iets zou moeten kunnen.

Kinderen van nu groeien op in een volledig andere maatschappij dan vroeger. Ze zullen straks een baan gaan vinden die niet meer past bij het onderwijs van toen Daardoor hebben ze ook iets anders nodig. Ondanks het feit dat veel scholen op dit moment aan het veranderen en vernieuwen zijn, kunnen we ook nog steeds constateren dat het onderwijs nog lang niet voldoet aan ‘het nieuwe kind’

‘De kinderopvang zou zich enorm kunnen verrijken door meer te kijken naar onderwijsvormen die zich richten op het individuele kind en zijn talent’

Er zijn al scholen die kinderen niet meer laten doorstromen omdat het moet maar omdat het mag. Scholen die werken in domeinen, die kijken naar het kind, die samen een ontwikkelingsplan maken en vooral inspelen op de talenten van het kind en dat stimuleren. Niet ieder kind is goed in taal én rekenen én techniek én geschiedenis én gymnastiek.
Maar het is toch dodelijk wanneer wij een kind, met een enorm talent in wiskunde, naar het VMBO moet gaan omdat het niet goed is in taal? Dan verspillen we talent. En in toekomstige banen kijken wij naar talenten.

Enige tijd geleden zijn projecten gestart voor De Nieuwe School waarin een multidisciplinair team aan specialisten op diverse vakgebieden kijken naar hoe de ‘nieuwe school’ eruit moet gaan zien. Ander aanbod, andere manier van aanbieden, gelet op de vraag vanuit de onze toekomstige maatschappij, het werkveld en de verandering. Prachtig! Het is een goede stap naar vernieuwing. Uitspraken als ‘wij geven individueel gestuurd onderwijs’ worden ook écht toegepast en niet alleen op papier. De Nederlandse School is zo’n nieuw concept waarin diverse disciplines kijken naar de ontwikkelingen binnen onderwijs en deze aanpassen op het ‘kind van nu’.

Vreemd eigenlijk, dat onderwijs zo lang bij het oude is gebleven terwijl alles om ons heen is veranderd. Geen bedrijf houdt het vol wanneer het niet innoveert en beweegt op de vraag.

Maar hoe vaak hoor je niet zeggen ‘Ik hou wel van het oude stampwerk van tafels hoor, en het opdreunen van plaatsnamen’. ‘Doe mij maar weer het oude schoolsysteem, kinderen kunnen niet eens meer breuken maken’. Maar ze vergeten dat hun kind degene is die de ouders uitleg geeft over de nieuwe app op de telefoon.

En nee, wij zeggen niet dat we moeten doorgaan met het creëren van I-Pad-kinderen die geen buitenlucht meer zien. Want wij geloven in spelen, bewegen, ondervinden, ervaren, met je voeten in de grond, leren vallen en weer opstaan. Wij zouden ons enorm kunnen verrijken door wat meer te kijken naar onderwijsvormen die zich richten op het individuele kind en zijn talent. Ze zijn er!

Het is nu eenmaal een feit dat blije kinderen veel beter leren. Finland is ook een goed voorbeeld van spelen, geen toetsen en kijken naar talent! Lees maar eens deze blog over zeven succesvolle aspecten van het Finse onderwijssysteem.

In de vorige blog maakte De Orde van de Nederlandse Kinderopvang zich zorgen om het feit dat DUO verantwoordelijk wordt voor het debiteurenbeheer zonder ervaring en risico. Lees deze blog