In al zijn eenvoud. Boom, gras, hek, bladeren, lucht, zon, vliegtuigstrepen, vogeltjes, nestjes, huisjes, egels, paddenstoelen. Zachte kastanjes komen we vaak tegen in groenstroken grenzend aan wijken en minder in het parkje, bossen en natuurgebiedjes. Zachte kastanjes zijn stiekem hondendrollen, maar als je ze zo noemt dan zijn ze erg vies om naar op zoek te gaan. Op zoek om kinderen te leren zien en te herkennen dat die zachte kastanjes er ook, helaas, zijn. En dat je daar niet in moet gaan staan en zeker niet in spelen. Bah.
Mijn fascinatie voor hondendrollen is gegroeid toen ik werkte op een school met een naastgelegen grasveld. Fascinerend, omdat er mensen zijn die hun hond dagelijks op een speelveld laten poepen. Meerdere malen dagelijks. En geen klein hondje, hoewel poep poep blijft. Maar echt een flinke jongen met een goede eetlust, vermoed ik.
Ik heb een poepweek in het leven geroepen om te kijken of we dit niet aan konden pakken. De kinderen bedachten om flyers te maken en die in de bus te doen bij de buurtbewoners. De poepflyer was zo gemaakt. En daarna die wijk in. Ook maakten we vlaggetjes met een drol erop uiteraard. Zo gingen we op zoek naar… euh… ja, zachte kastanjes. We prikten vlaggetjes in iedere drol en hebben er foto’s van gemaakt. We bedachten bordjes, goede bordjes wilden we.
En we wilden dat de baas van Barendrecht, onze burgemeester, er van af wist. We hebben een gemeentelijk meldingsformulier geprint en deze hebben we met elkaar ingevuld. Met het formulier lieten we zien dat we het echt meenden en dat het een serieus vies probleem is. Om onze woorden kracht bij te zetten wilden we de mensen in het gemeentehuis laten ervaren waar we dagelijks tussen moeten spelen. Dus… we wilden drollen hebben. Het meenemen van echte drollen hebben we uiteraard besproken. Maar afgezien dat de soms erg knappe slakkenhuisachtig gedraaide baksels niet in model zouden blijven bij het opscheppen is het echt een smerig verhaal om dat te overwegen. Je kan ze namelijk ook heel goed zelf maken (van schoon materiaal): met ontbijtkoek en een beetje water draai je de knapste zachte kastanjes.
‘Ondertussen legden de kinderen heel rustig overal hun drol neer…’
Uitgebreid bespraken we hoe verschillend poep kan zijn. Hoe ziet jouw poep eruit? Heeft jouw poep een andere kleur als je iets anders eet? Inmiddels weten de kinderen meerdere hondenrassen te benoemen en herkennen, want bij het analyseren op zich, whoehaa, bespraken we welke hond dit bijzonder exemplaar achtergelaten zou hebben, wat ‘ie vermoedelijk had gegeten en waar zijn hondenbaasje op dat betreffende moment was.
We maakten de mooiste drollen op basis van eigen ervaringen. Veel lol en slechte grappen natuurlijk. Daarna op pad naar het gemeentehuis, waar ik met de kinderen had afgesproken dat ieder zijn eigen drol een plekje mocht geven waar ‘ie wilde, zolang het maar in de hal van het gemeentehuis was. Dat was zo geweldig.
Ik ging naar de balie om te vragen waar ik het formulier kon overdragen en ondertussen zijn de kinderen heel rustig overal hun drol gaan neerleggen. Zonder rekening te houden met werkende mensen, bezoekers of spelende kinderen. We stonden binnen drie minuten weer buiten. Niemand van de kinderen was aangesproken, maar mensen hadden het wel gezien. Het formulier zat in het postvak waar dit onderwerp in de portefeuille hoort. Tevreden togen we terug naar de buitenschoolse opvang. Niet lang daarna, reed er een gemeenteautootje de straat in. Ze kwamen bordjes plaatsen bij het speelveld, er werd een poepzakjesbak (leuke voor galgje!) geplaatst en de bewoners van de naastgelegen wijk ontvingen allemaal een brief over het honden uitlaten. Zeer tevreden over dit resultaat op onze poepactie, draaiden we nog een zachte kastanje.
Dus, uit die tijd stamt de ‘zachte kastanje’. Tijdens wandelingen met jonge kinderen en ouders genieten we van wat de natuur ons biedt. Die belevingen buiten zijn kostbaar, daarmee kan ik helpen een stukje liefde voor de natuur over te brengen.
