Aanleiding was eigenlijk de zoektocht naar een passend antwoord op de behoeften van, met name, hoogbegaafde jonge kinderen. Het lijkt er op dat scholen, aan de hand van de richtlijnen van Passend Onderwijs, en onder de stringente leiding van de Samenwerkingsverbanden, vooral aandacht hebben gehad voor kinderen die ‘vastliepen’ in het leren. En daarvoor is echt alles uit de kast gehaald. En ook nu worden vragen gesteld of de werkwijze die steeds is gehanteerd, extra aandacht, extra tijd, en extra materiaal, de juiste is geweest. En ook het na diagnose plaatsen van deze kinderen in een andere setting, op de basisschool of in het speciaal onderwijs, vraagt om herbezinning.
Maar hoe ga je nu om met een 3-jarige peuter die aan alle kanten laat zien meer nodig te hebben om gemotiveerd te blijven bij leren en ontwikkelen? Wat ben je dan in ieder geval blij dat Blosse Opvang en Onderwijs, vanuit één visie, één team in gezamenlijkheid deze uitdaging aangaan. Maar wat is het lastig om los te komen van de bestaande systemen van opvang en onderwijs. Systemen en wet- en regelgeving liggen regelmatig dwars als je het goede voor kinderen wilt doen.
Wat is het lastig om los te komen van de bestaande systemen van opvang en onderwijs
En dan ben je snel geneigd om het te zoeken in extra materiaal (verbreden) of sneller door de stof (versnellen). Maar eenmaal de keuze gemaakt kan je niet meer terug. Gevolg is mogelijk sociale onthechtheid in de basisschool periode, met 9 jaar naar het voortgezet onderwijs (maar welk?) en met 17 of 18 jaar klaar met de universiteit. Wat een dilemma! En al die minder of zeer hoogbegaafde kinderen de hele dag in aparte groepjes zetten willen we ook niet.
De uitdaging ligt er natuurlijk in om elk kind goed te kennen. Dat beeld van het kind, zijn/haar talenten en behoeften kan alleen tot stand komen in regelmatig contact met de ouders. En wat heeft dit kind nodig om de natuurlijke nieuwsgierigheid te blijven voeden? En bevrediging te krijgen van wat is gelukt, wat is geleerd, maar ook nieuwe honger te krijgen naar de volgende stap. Wat een uitdaging om dit dagelijks voor dit kind, voor alle kinderen te mogen organiseren.
‘Volg een cursus en elk kind kan in 4 weken rekenen.’ Maar zo werkt het natuurlijk niet.
Maar duidelijk is ook dat dit niet meer in de bestaande systemen van opvang en onderwijs kan. Niet binnen de – soms – rigide wet- en regelgeving. En zeker niet binnen de prestatiecultuur zoals we die vaak langs zien komen op sociale media en op de TV. ‘Volg een cursus en elk kind kan in 4 weken rekenen.’ Maar zo werkt het natuurlijk niet. Leren en ontwikkelen is meer dan leren lezen en rekenen. Leren voor jezelf, leren met anderen, om zo gelukkig te zijn en te worden en op enig moment klaar te zijn om jouw plek in de samenleving in te vullen. En een blijvende actieve bijdrage te kunnen leveren aan die gelukkige omgeving voor jezelf en de mensen om je heen.