‘Mwah…niet heel boeiend’, hoor ik je denken, maar niets is minder waar. Het zet radartjes in je hoofd (in mijn hoofd!) aan het werk die niets te doen hebben als een gesprek functioneel is en niet van de ‘geagendeerde’ paden afwijkt. Mijn radertjes blijven dan netjes in het gareel lopen.

En toen kwam het gesprek ineens ‘zomaar’ op het nieuwe programma van Mathijs van Nieuwkerk. En die naam zette mijn radertjes in beweging. Want hij heeft een huis in de buurt van Deventer, is ook actief in het culturele wereldje in Deventer en heeft een programma met Rob Kemps. Waarin twee werelden bijeenkomen rondom Franse chansons. En zo was mijn brein dus aangekomen bij ‘twee werelden bijeenbrengen’ en bij de Rasterdagen die we hier voor de boeg hebben. Twee dagen dat we met onze organisatie stilstaan om te kijken waar onze Kinderopvang en Welzijn samen komen. Naar hoe onze professionele wereld draait en door draait. Of door zou moeten draaien. Naar wat kinderopvang en Welzijn gemeen hebben, delen. Waar ze samen voor staan. In een split second was ik van Mathijs van Nieuwkerk bij onze organisatie.

En toen kwam het gesprek ineens ‘zomaar’ op het nieuwe programma van Mathijs van Nieuwkerk

Na het gesprek zat ik achter mijn bureau. Normaal ben ik dan in gedachten alweer bij een volgend ‘gepland’ gesprek; iedere bestuurder zal die bomvolle agenda herkennen. Nu bleven de radartjes draaien. Op zoek naar een antwoord op bovenstaande vragen. Dat antwoord diende zich aan en dat wil ik in deze blog graag met jullie delen.

Een aantal maanden geleden hebben we een ommezwaai gemaakt in ons denken over welzijn. In die sector is het preventie-denken sterk aanwezig: met onze diensten en activiteiten voorkomen dat mensen niet meer meedoen, ongezond leven, verward raken of niet voor zichzelf en hun omgeving kunnen zorgen. Bij Raster zijn we opgeschoven van Preventie naar het denken in Potentie. Een woord met dezelfde hoofdletter P maar daar stopt de gelijkenis ook direct. Koppel een werkwoord aan preventie, dan zou dat ‘behoeden’ of ‘beschermen’ zijn. Doe hetzelfde met potentie en je komt uit bij ‘bekrachtigen’ of ‘versterken’. En daar ligt het echte verschil in hoe je naar een buurt en bewoners kijkt en welke keuzes je maakt in je professioneel handelen.

Een aantal maanden geleden hebben we een ommezwaai gemaakt in ons denken over welzijn

Het opschuiven van Preventie naar Potentie maakt de verbinding tussen Kinderopvang en Welzijn gelijk weer een stuk duidelijker. Want Kinderopvang is natuurlijk altijd al van het ontdekken, versterken en aanspreken van Potentie. Daar draait het om het kind en alles wat het is, doet en wil. Om het prikkelen van nieuwsgierigheid, samen ontdekken en spelen in een uitdagende omgeving. Om ontwikkeling en verbinding: van alleen naar samen. Samen verder komen, via allerlei leuke en leerzame activiteiten. De manier waarop kinderen zich op een opvanglocatie ontwikkelen, verschilt niet zo heel veel van hoe het in een buurt werkt. Je wilt samen een fijne tijd hebben, op een inspirerende en veilige plek.

Natuurlijk zijn er dan steeds verschillende belangen

Natuurlijk zijn er dan steeds verschillende belangen. Verschillende temperamenten. En toch moet het prettig zijn en blijven. Leefbaar! Professionals leiden dat zowel op kinderopvanglocaties als in wijken in goede banen. Waarbij ze doen wat nodig is en, waar mogelijk, steeds proberen verantwoordelijkheden uit handen te geven. Omdat prettig samen spelen én samen leven het beste gaat als kinderen of buurtbewoners zélf de spelregels kunnen bepalen en handhaven.

En dat is precies de kracht van het fysieke gesprek. Dat maakt het mogelijk dat terloopse Koffie-Automaat-Praat over Mathijs van Nieuwkerk mijn beeld over wat onze maatschappelijke kinderopvang en welzijn verbindt, verder versterkt. Via Rob Kemps, chansons en het woord Potentie. Alles in ons werk draait om versterken en verbinden!