Deze van oorsprong Belgische spreker begon zijn betoog met de vraag hoe breed een spoor is, oftewel de afstand tussen de treinrails. Dit is 1435 mm. Dan zul je denken: wat een raar getal, maar misschien is deze breedte herleidbaar naar een mooie afgeronde Engelse maat. Helaas, dit is 4 voet en 8,5 inches. De vraag blijft dus: waar komt de maat voor treinrails vandaan?
Voorafgaand aan het treinspoor, reed ook de tram al op deze breedtemaat en ver daarvoor de koets. Uiteindelijk moeten we helemaal terug naar de oude Romeinen voor de oorsprong van ons wereldwijde uniforme netwerk van gelijke spoorbanen. Deze maten zijn namelijk afgeleid van de afstand tussen de wielen van de strijdwagens van het Romeinse Rijk. Deze breedte werd gedicteerd door tweemaal de breedte van het achterwerk van een paard. Zie hier de oorsprong van een eeuwenlang gebruik, dat blijkbaar nooit is veranderd.
Nu zul je je afvragen wat dit nu met mijn opdracht te maken heeft?
Karl gaf aan dat in elk bedrijf wel een of meerdere paardenkonten zitten en hiermee bedoelde hij niet zwaarlijvigheid, maar vooral ingesleten processen, die al jaren op een bepaalde manier gebeuren en die niemand durft te veranderen. Want dat zou toch niet lukken.
Karl gaf ons de volgende oefening mee:
Schrijf elke dag een idee ter verbetering op. Doe dit één maand lang. De eerste en wellicht de tweede week zullen gemakkelijk gaan. Maar in de de derde week gaat het pijn doen. Dán ben je bij de paardenkont van je organisatie.
Durf je de uitdaging aan?
De vorige keer schreef Jolanda haar weblog over de keuze voor papier of digitaal. Jolanda wil wel voor het laatste gaan, maar blijft toch ook gehecht aan papier. Lees haar blog