Het is nog geen 2020 en toch krijgt het IKC her en der in ons land al vorm. Aan vele tafels wordt erover gesproken en wordt er voorgesorteerd op dit idee dat volgens de initiatiefnemers hét voorland is voor de Nederlandse kinderopvang. Toch bereiken ons verhalen waar wij op z’n zachts gezegd de kriebels van krijgen. Bestuurders van onderwijs en kinderopvang sluiten nu al enige tijd deals met elkaar. Zij komen overeen om nu of later ‘in elkaar op te gaan’ of samen te gaan werken. Dit gebeurt op verschillende plekken in het land.

‘Bestuurders van onderwijs en kinderopvang sluiten nu al enige tijd deals met elkaar’

Je kunt je afvragen wat daarop tegen is. Dat leggen we graag uit: veel basisscholen hebben sinds de motie Aartse/Bos een kinderopvangsamenwerkingspartner gevonden. Gewoon op plaatselijk niveau. De directeur van de basisschool heeft daarin een partij gevonden die past bij de school en diverse kinderopvangorganisaties hebben naar waarschijnlijkheid geïnvesteerd in die samenwerking, personeel en de ruimtes die zij gebruiken binnen het schoolgebouw.

Het blijven twee aparte organisaties die samenwerken onder één dak. Dit blijkt te werken. Voor, tussen en na schooltijd zet de kinderopvangpartij zich in om een aansluitend aanbod te maken voor kinderen en hun ouders. Overleg kan makkelijk plaatsvinden, en partijen voelen op dit niveau prima aan wat kinderen nodig hebben. Daarnaast zijn ouders natuurlijk altijd vrij om voor aanbod elders te kiezen. Dit is een vorm van samenwerking waar wij als De Orde ook de meerwaarde van zien.

‘De allergrootste verliezers zijn de kinderen’

De deals die de bestuurders in het basisonderwijs nu willen gaan sluiten met kinderopvang zijn grotere packetdeals: àlle basisscholen die vallen onder zo’n bestuur moeten samengaan met die ene kinderopvangorganisatie die door dat bestuur wordt gekozen. Op basis waarvan zo’n bestuur kiest voor die kinderopvangpartij is volstrekt onduidelijk. Dat zou zomaar op een golfbaan kunnen ontstaan.

Het logische gevolg van zo’n packetdeal is dat de kinderopvang, die (soms al jaren) samenwerkt met een basisschool, het veld moet gaan ruimen. Dat betekent verlies in de breedste zin van het woord. Tijd, energie en geld worden weggegooid. En dan praten wij nog niets eens over het vertrouwen dat de ouders jarenlang in een organisatie hebben gehad. Maar de allergrootste verliezers zijn de kinderen.

Een vreemde wereld waarin ondernemerschap en de zogenaamde vrije markt binnen de kinderopvang geen waarde meer hebben. Het gaat meer om ‘ik mag jou wel of ik mag jou niet’, dan dat het gaat om een jaren lange opgebouwde kwaliteit en het belang van kinderen én hun ouders. Zou dit kinderen werkelijk ten goede komen? Of de kwaliteit in onze branche? Wat hebben ouders straks nog te kiezen?

De Orde roept kinderopvangorganisaties die dit verhaal herkennen op om ons daarover te berichten. Wij zullen dit meenemen in onze lobby voor daadwerkelijke kwaliteit in de kinderopvang. 

Mailen kan naar: orde.nederlandse.kinderopvang@gmail.com