Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

Blog Monika Katinger – Kijkje in Slowakije…na zes jaar

Zes jaar geleden heb ik een uitgebreide reportage over een Slowaaks kinderdagverblijf geschreven, die geplaatst werd in het decembernummer van het blad Kinderopvang. Waarom Slowakije? Omdat ik het opvallend vond dat voorbeelden van goede kwaliteit van de kinderopvang in het buitenland altijd in de Scandinavische landen werden gezocht. Ik kom zelf uit Slowakije en ik was zelf, meer dan een halve eeuw geleden, een kinderdagverblijf-kind.
Blog Monika Katinger - Kijkje in Slowakije…na zes jaar

Terwijl er in 2007 en de jaren daarvoor in Slowakije veel kinderdagverblijven gesloten werden, was er toen in Nederland nog steeds sprake van groei.

Hoe is het nu, vroeg ik me af. Tijdens mijn vakantie in augustus was ik van plan om het kinderdagverblijf, waarover ik de reportage heb geschreven, weer te bezoeken. De zomerse sluiting van drie weken heeft dit echter onmogelijk gemaakt. Toch is het mij gelukt om een  gesprekje te hebben met juf Iveta, die mij zes jaar geleden een rondleiding heeft gegeven.


‘Een moeder kan in Slowakije 3 jaar (!) thuis blijven met het behoud van haar baan binnen de organisatie waar ze werkt’

De kinderopvang in Slowakije bloeit en dat ondanks de grote werkloosheid. Het kinderdagverblijf van juf Iveta had zes jaar geleden zes groepen en die zijn er nog steeds. Het is van tijd tot tijd moeilijk om een kind te plaatsen. Dan hebben we het over de door de staat gesubsidieerde kinderdagverblijven. Een maandelijkse bijdrage voor een plaats in dit kinderdagverblijf is 8,30. En dat voor vijf dagen per week, want alle kinderen die een kinderdagverblijf bezoeken, komen er vijf dagen (deeltijdbanen zijn er nog steeds niet, iedereen werkt fulltime). Hier komt nog het bedrag van gemiddeld 25 euro bij, voor de voeding- lees: warme maaltijden met soep en een hoofdgerecht, zelfgemaakte patés, havermoutpap of griesmeelpap, bereid door de eigen kokkinnen in vaste dienst. Ik kon mijn oren niet geloven. Weliswaar is het minimumloon in Slowakije veel lager dan in Nederland, maar toch.

Wat me ook intrigeert, is de opvang van baby’s. Er zijn geen babygroepen in het kinderdagverblijf. En terwijl er negen kinderdagverblijven in de stad zijn, is er maar één voorziening voor baby’s. Dit alles heeft te maken met de goede voorzieningen voor de jonge moeders.  Een moeder kan in Slowakije 3 jaar (!) thuis blijven met het behoud van haar baan binnen de organisatie waar ze werkt (ze kan dus op een andere afdeling of locatie geplaatst worden). Het zwangerschapsverlof duurt 28 weken en in die periode krijgt ze maandelijks 55% van haar salaris. De resterende 2,5 jaar kan ze ouderschapsverlof opnemen. In die periode krijgt ze een ouderschapsbijdrage. Voor de moeder die nog langer fulltime voor haar kind wil zorgen, betaalt de staat de ziektekostenverzekering totdat het kind 5 jaar oud is.

Ik kon het niet laten en heb de crèche in het stadje Michalovce bezocht. Ik had geluk: de locatiemanager kon een kwartiertje van haar tijd aan mij besteden. Op dat moment was het niet mogelijk om de groepen te bezoeken, daar laten zij buitenstaanders ook niet makkelijk toe. Ik heb een summier beeld gekregen van de gang van zaken in zo’n Slowaakse crèche, en vond de verkregen informatie zeer boeiend.

Een crèche voor de jongste kinderen is een aparte instelling, met een apart beleid. Er worden kinderen vanaf 12 maanden tot en met 36 maanden opgevangen en door gediplomeerde kinderverpleegkundigen verzorgd. Er is een groep van 15 dreumesen tussen 12-20 maanden, met vier verzorgers en een groep van 20 kinderen tussen 20-36 maanden met drie verzorgers. Per maand kost een plek voor vijf dagen ongeveer 90 euro. Op dit moment is er wachtlijstvoor deze crèche. Maar locatiemanager Nadja attendeerde me erop dat het bedrag per stad kan variëren: in het nabij geleden stadje is het 230 euro en dat is wel pittig voor de Slowaakse begrippen en salarissen.


‘Als ik over verticale groepen vertel, is ze haast verontwaardigd. Dit kan toch niet? Hoe kun je aan al die verschillende leeftijdsgroepen adequaat aandacht geven?’

Als ik vertel over de opvang van baby’s vanaf 8-10 weken, kijkt de locatiemanager mij met ongeloof aan. En als ik doorga en over verticale groepen vertel, is ze haast verontwaardigd. Dit kan toch niet? Hoe kun je aan al die verschillende leeftijdsgroepen adequaat aandacht geven? Er is toch een gespecialiseerde leidster nodig die meer kennis heeft over fysiologische ontwikkeling van baby’s?  Ja, een ‘verzachtende‘ omstandigheid vindt zij dat de kleintjes in Nederland gemiddeld drie dagen in een kinderdagverblijf worden opgevangen en de hele jonge baby’s vaak maar twee dagen.

Aan beide kanten bleven er veel vragen liggen. Ik zou bijvoorbeeld meer willen weten over de pedagogische kwaliteiten van de kinderverpleegkundigen. Misschien volgend jaar, wie weet. Als ik dan nog een baan in de kinderopvang zal hebben. Als ik ‘überhaupt’ nog een baan zal hebben. We zullen zien.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.