Het evalueren van de test en zoeken naar aanpassingen van de test voor de Nederlands gebruik, is het werk van promovenda Leonie Steenis van de Universiteit van Utrecht. Zij beoordeelde twee Amerikaanse instrumenten: Bailey-III en The Ages and Stages Questionnaire. Het laatste instrument wordt gebruikt om de risico’s op ontwikkelingsachterstanden bij jonge kinderen te beoordelen.
Amerikaanse normen
Alleen Bailey-III is zo geëvalueerd door Steenis dat het geschikt is voor gebruik in Nederland. Er zijn nog wel aanpassingen nodig, want op basis van de Amerikaanse normen, zou het screeningsinstrument in Nederland geen waarde hebben. Zo is de Amerikaanse norm voor de grove motoriek van jonge kinderen anders dan in Nederland. Zou je de Amerikaanse norm voor grove motoriek loslaten op Nederlandse kinderen, dan zouden hun achterstanden worden overschat. Voor de overige ontwikkelingsdomeinen is dit precies andersom. Blijkbaar zijn de Nederlandse normen op de andere gebieden hoger dan de Amerikaanse normen.
Filmpje
In dit filmpje zie je hoe Ali van 2,5 jaar 15 minuten lang gescreend wordt met het Bailey-instrument. Ze doet het goed! Wat vinden jullie van deze test? Reageren kan onder dit artikel!
Meer onderzoek
Het tweede instrument dat Steenis onderzocht is nog niet klaar voor Nederlands gebruik. The Ages and Stages Questionnaire werkt op basis van vragenlijsten die worden ingevuld door ouders. Daarbij ligt de focus op problemen oplossen, de fijne en grove motoriek, communicatie en de sociale ontwikkeling. Hoewel dit instrument potentie heeft voor gebruik in Nederland, is er meer onderzoek nodig.
Is de kinderopvang van hoge kwaliteit, dan heeft dat een positief effect op de stemming van alle kinderen. Bij meer dagen opvang vertonen kinderen zelfs minder boos en opstandig gedrag. Dit ontdekte Martine Broekhuizen van de Universiteit Utrecht. Lees meer >>
Voordat dergelijke testen echt in gebruik worden genomen, worden ze eerst uitgebreid onderzocht bij zeer veel kinderen. Daarbij wordt o.a. onderzocht of de test wel meet wat we willen weten, en niet iets anders zoals het al dan niet coöperatieve karakter van de kinderen. Verder heeft de testuitslag alleen waarde als hij is afgenomen door iemand die daarvoor geschoold is. Als de Baley III ingevoerd wordt in Nederland kan de kinderopvang ouders ook doorverwijzen om deze test te laten afnemen, het lijkt me niet goed als PM’ers dit zelf gaan doen.
En waarom we jonge kinderen testen? Hoe jonger we signaleren dat ontwikkeling niet normaal verloopt, hoe eerder en effectiever we het kind kunnen helpen en mogelijk blokkades wegnemen! Hoe langer een ontwikkelingsgebied stagneert, hoe moeilijker het opgelost kan worden.
Zo’n test zegt volgens mij meer over het cooperatieve karakter van een kind, dan over de ontwikkeling. Je ziet de speelsheid in het filmpje waardoor ze testjes niet volgens norm uitvoert.
Daarnaast begrijp ik niet waarom zo’n kind aan een tafel gezet wordt op een stoel voor volwassenen …
Een dergelijke test is geschikt voor ‘verdiepend’ onderzoek. Het is net als de Cito-toets een momentopname. Het zegt niets over wat het kind wel en niet verder helpt. De uitslag is afhankelijk van hoe bereid het kind is om mee te werken in een testsituatie. Dat kan betekenen dat een test opnieuw uitgevoerd moet worden, of dat er wat anders uit komt dan de pm’ers of ouders op basis van gedrag thuis verwachten.
In een kinderdagverblijf vind ik een observatiesysteem dat de pm’er goed ondersteunt bij het beoordelen of het eigen aanbod de ontwikkeling van de kinderen voldoende ondersteunt belangrijker en beter passen. Is het oordeel ’twijfel’of dat zo is, dan is evaluatie van het aanbod / de aanpak binnen het team belangrijk. In bepaalde situaties kan verdiepend onderzoek naar de ontwikkeling van het kind met bijv. de Bayley III zinvol zijn. Daarom heb ik in mijn onderzoek naar het observatiesysteem GOLD 0-6 ook die test gebruikt.
Mijn dochter vond het overigens wel heel leuk om te doen? dus daar maak ik me geen zorgen over!
Dit soort testen wordt ook in het ziekenhuis gebruikt om de ontwikkeling van te vroeg geboren of gehandicapte kinderen te onderzoeken. En bij kinderen met veen zorgelijke start met mogelijke beperkingen tot gevolg. Daar worden ze echter wel uitgevoerd door universitair geschoolde artsen! Of dit nou een taak is voor de kinderopvang….. Ik denk persoonlijk van niet.
Waarom moeten zo’n jonge kinderen op deze wijze beoordeeld worden? Ze zijn nog volop in ontwikkeling. Geef ze die kans!!
En dan de manier waarop. Het kind zit op een stoel voor een volwassene en heeft geen goed overzicht op de tafel. En alles moet precies volgens de richtlijnen van de volwassene. Eigen inbreng wordt afgebroken. Ik vind het walgelijk.