Wie op een Amerikaans privékinderdagverblijf of privéschool of zit, krijgt daar lekker en gezond te eten. De kinderen van 6 en ouder nemen zelf hun snacks mee naar school, maar voor de kleintjes zorgt de instelling dat het wel snor zit met de vitamines en de vezels.
Eens per drie maanden krijg je als ouders een boodschappenlijst mee. Daarop staan de snacks die de juf voor die week voor de hele groep nodig heeft. Biologisch geteelde bananen. Onbespoten appels en druiven. Biscuits van biologisch geteelde granen, biologische meloen, rozijntjes en – toch ook – een zak popcorn (biologische). En een bosje bloemen, liefst zelfgeplukt, voor op tafel. Voor mij als moeder van een vijfjarige betekende dit meestal een tijdrovende zoektocht tussen al die verschillende soorten Amerikaanse crackers. Ook betekent het dat je met een fors gevulde portemonnee naar de winkel moet, want het biologische vak in de supermarkt is groot en mooi en prijzig. Maar ik had het er graag voor over.
Fijn dat het maar eens per drie maanden hoeft, fijn dat ze gezond eten op school. En ja, onze zoon at ook beslist meer dan zijn deel: vooral in het begin, toen zijn Engels nog wat povertjes was, vond hij het een heerlijk en begrijpelijk tijdverdrijf om te eten. Hij pakte dan – very Montessori – een stoffen onderlegger en servet, pakte vervolgens een bordje, schepte van alle lekkere dingen een beetje op (bij elk bordje met lekkere dingen stond precies hoeveel je er per keer van mocht pakken: 2 stukjes banaan, één crackertje, drie aardbeien,..) ging zitten, at alles op, gooide de kruimels in de prullenbak, waste zijn bordje af en zette het terug. Om dan vijf minuten later weer een onderlegger en een servet te pakken… enzovoort.
‘Is het als je vier bent geworden niet belangrijk meer wat je binnenkrijgt?’
Maar nu zijn we weer in Nederland. Waar in de kinderopvang meestal ook heel gezond gegeten wordt. Tot je kind vier is krijgt het fruit en boterhammen en af en toe eens een soepstengel of biscuitje. Heerlijk. Maar daarna is het voor veel kinderen klaar met gezonde hapjes overdag. Veel scholen laten het volledig aan ouders over wat ze willen meegeven als snack, lunch en traktaties. Voor mij betekent het dat zoon weer vaak moppert dat hij een appel of een banaan meekrijgt naar school, in plaats van de ontbijtkoeken en mueslirepen die veel vriendjes in de pauze eten. Daarnaast is het weer bingo met het snoep. Vooral zo aan het eind van het schooljaar vliegen de traktaties de kinderen om de oren. Een zakje chips met daaraan een lollie vastgeniet van Tycho, een bakje met snoepjes van Samira, een poppetje gemaakt van vijf spekkies van Boris en ‘all you can eat’ soesjes op juffendag.
Is het als je vier bent geworden niet belangrijk meer wat je binnenkrijgt? Zouden scholen niet eens een voorbeeld moeten nemen aan de kinderopvang? Je hoeft als school echt niet naar een Amerikaanse privéschool te kijken om het goede voorbeeld te zien. Kijk maar gewoon bij de buren! Gelukkig is het nu zomervakantie. Tijd voor fruit en zelfgemaakt waterijs.
