‘Kleuter misbruikt klasgenootjes’, ‘Peuter weg bij kinderdagverblijf na seksueel spel’, ‘Vierjarige van school na seksueel wangedrag’. Volg enkele weken de media, dan valt op dat seksueel gedrag van jonge kinderen vaak negatief in het nieuws is. Het verontrust volwassenen kennelijk als een vierjarige ‘doktertje’ speelt, of de piemel van een vriendje aanraakt. Sommige krantenkoppen spreken zelfs van ‘slachtoffertjes’ en ‘dadertjes’. Is deze beeldvorming van kinderen en hun seksuele gevoelens reëel? Wat mij betreft niet.

Onderzoek naar de seksuele ontwikkeling van jonge kinderen laat zien dat zij een flinke dosis nieuwsgierigheid en fantasie hebben. Dit leidt tot allerlei variaties in seksueel gedrag. Als pedagogisch medewerker wéét je dit; je hebt immer op je groep regelmatig te maken met kinderen die seksuele gevoelens verkennen. Toch weten veel andere opvoeders zich hiermee geen raad. Zij sluiten er het liefst de ogen voor en hanteren een struisvogelpolitiek. Juist daarin schuilt het gevaar dat situaties soms escaleren. Dat is met name niet fijn voor de betrokken kinderen. Eenmaal van school geschorst, moeten zij linea recta naar de kinderpsychiater. Hierdoor ontstaat vermoedelijk wel een heel vreemd beeld van seksualiteit.

‘Hoe kunnen we zo moeilijk doen,
terwijl we als kind allemaal wel eens ‘doktertje’ hebben gespeeld?’

Seksueel gedrag van kinderen is van alle tijden. Het is belangrijk dat kinderen een zekere ruimte krijgen om seksualiteit op hun eigen wijze te verkennen. Dat kan heel goed in een veilige opvoedsituatie. Pedagogische begeleiding is hierbij belangrijk. Je kunt seksuele opvoeding dan ook zien als een verlengde van de gewone opvoeding. Maak seksualiteit bijvoorbeeld regelmatig bespreekbaar met collega’s en ouders. Zorg voor heldere afspraken en regels, zodat iedereen weet hoe je hiermee op de groep omgaat. Bedenk ook hoe je kinderen ondersteunt bij de vaardigheden die zij moeten opdoen. Nog beter is het om beleid hierover te ontwikkelen. Seksualiteit wordt zo een ‘alledaags’ en transparant onderwerp. Daarbij geldt tegelijkertijd: maak seksuele ontwikkeling niet te ‘groot’. Zoals een pedagogisch medewerker laatst terecht opmerkte: ‘Hoe kunnen we zo moeilijk doen, terwijl we als kind allemaal wel eens ‘doktertje’ hebben gespeeld?’

Draag jij seksuele opvoeding op je groep ook een warm hart toe? Ik kom graag een keer bij jullie trainen! Mail me voor meer informatie: info@kind-enzo.nl