Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Marieke Grijpink – We zien wel hoe het loopt vandaag

Ik kom een peutergroep binnen om een meisje te observeren. Spannend voor de betrokken pedagogisch medewerkers, want ook zij kunnen zich bekeken voelen. Ik leg dan ook even uit waarom ik langs de zijlijn blijf zitten. Ik heb gemerkt dat, wanneer ik mijzelf actiever opstel, de kinderen anders zijn dan normaal. Dat is nu juist niet de bedoeling van een kindobservatie.

Wat is er toch veel te zien in een uur. Kinderen zijn vaak een open boek, zo ook vandaag: het meisje vraagt veel negatieve aandacht, dwarrelt rond in de groep, ziet er niet tevreden uit en heeft geen contact met de andere kinderen. Af en toe knijpt of slaat ze een ander kind. Kortom, een uitdaging om ook voor dit kind van betekenis te zijn. Waarom vertoont zij dit gedrag? Wat heeft zij van ons nodig om zich beter te kunnen ontwikkelen. Ze praat goed, haar motoriek is prima, het opvallende gedrag betreft vooral het sociaal-emotionele vlak.

Keuzes
Na de observatie neem ik ook altijd de tijd om met de betrokken medewerkers over het kind, maar ook over hun eigen pedagogisch handelen te praten.
Samen komen we terecht bij het onderwerp structuur, een breed begrip. Wij besluiten ons hierbij te beperken tot het indelen van de dag, de activiteiten die je aanbiedt en de keuzes die je een kind hierbij geeft. Hoeveel keuzes kan een gemiddelde peuter aan? Hoeveel keuzes kan een kind aan dat niet zo goed in zijn vel zit?

Tien soorten beleg
Wanneer je zegt: ga maar spelen. Weet een peuter dan wat er van hem of haar verwacht wordt? Als peuter leer je langzaam maar zeker je weg te vinden, maar je hebt hierbij zeker begeleiding nodig. Je geeft een peuter ook niet de keuze uit 10 soorten beleg. Waarom doen wij dit dan wel met de spelkeuze?

Mijn insteek is: de keuzes beperken voor elke peuter. Maar hoe doe je dit? Bij binnenkomst zijn een aantal speelhoeken ‘open’. Daar ligt speelgoed klaar op een aantrekkelijke manier.
Daarna volgt een gemeenschappelijk moment, een hapje en een drankje en een gezellig groepsmoment. Daarna geeft de pedagogisch medewerker aan wat er gedaan gaat worden: in een aantal hoeken, naar buiten of anderszins. Steeds meer zie ik dat er gewerkt wordt met keuzekaartjes. Te schools! Hoor ik jullie zeggen, maar het werkt echt.

Duidelijke plaatjes helpen kinderen bij de keuze voor een gerichte activiteit. Goed spelen is vooruitzien. En goed spelen betekent ook ontwikkelingskansen, juist voor het meisje dat ik deze dag mocht observeren.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.