Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

‘Waarom zwijgt kleuter Joost op de bso?’

Joost is 4 jaar en bezoekt sinds 3 maanden de bso. Hij ging daarvoor naar het kinderdagverblijf. Het is lastig voor pm'er Anoek en haar collega's om contact te krijgen met Joost. Hij zegt nog weinig. Net toen ze dachten dat dat misschien zijn karakter was, vertelde zijn moeder dat hij thuis juist volop praat. Wat nu?
Vraag-Joost.jpg
Waarom zegt Joost (4 jaar) niks op de bso en praat hij thuis honderduit? - Foto: Fotolia

Vraag van pm’er Anoek: ‘Bij ons op de groep zit sinds drie maanden Joost, een jongen van 4. Hij heeft bij ons ook op het kdv gezeten. Op de drie dagen dat Joost bij ons is zegt hij helemaal niets. Als wij iets vragen knikt hij een beetje. Toen wij dit met zijn moeder bespraken, vertelde zij dat Joost thuis honderduit praat. Nu willen wij hem een beetje gaan dwingen iets te zeggen, bijvoorbeeld bij wat hij op zijn brood wil hebben. Hoe pakken wij dit aan?’

Antwoord Annemiek Waage

‘Ik neem je even mee naar jouw middelbare schooltijd. Als de docent Engels jou de beurt gaf om een stuk tekst voor te lezen, ging het dan goed? Of ging je dan stotteren en hakkelen terwijl het thuis juist zo goed ging toen je oefende?

Zo werkt het ook bij Joost. Dwingen heeft geen zin. Sterker nog, het werkt averechts. Het is mogelijk dat een kind thuis honderduit praat en op school of op de bso niet of nauwelijks. Het heeft vaak met veiligheid te maken. Je moet als kind in een grote groep je stem laten horen, dat is niet niks. Joost zit pas drie maanden bij jullie; er is nog zoveel nieuw voor hem, dat heeft tijd nodig. Door Joost heel veel steun te bieden, iedere poging tot taal (non-verbaal is ook taal) te zien en te belonen met een positieve reactie van jullie kant, door heel veel te benoemen voor Joost, zowel gedrag als emoties, laat je hem zien en voelen dat hij gehoord en gezien wordt. En dan zal hij vanzelf gaan praten. En als hij iets zegt, dan is de kunst om daar niet al te overdreven op te reageren. Dus niet: ‘Heel goed Joost, zie je wel dat je kunt praten!’ Gewoon met hem in gesprek gaan. De beloning van de ontstane interactie is al voldoende!

Ik heb nog een paar vragen om over na te denken en mee te nemen tijdens je observaties. Heeft hij een maatje in de groep of is hij wat alleen? Stellen jullie hem misschien heel veel vragen? Dat kan namelijk beangstigend zijn. Praat hij tegen de andere kinderen tijdens spel? Is de groep wellicht een echte praatgroep? Zijn er veel oudere kinderen?

Het kunnen allemaal punten zijn die mogelijk meespelen. Kijken, kijken, kijken en nooit dwingen is mijn advies.

Marieke Grijpink en Annemieke Waage beantwoorden regelmatig pedagogische vragen van pedagogisch medewerkers en gastouders. Bijvoorbeeld deze:

Pedagogische vragen

  • ‘Daagt dreumes Kevin ons uit?’ Lees meer
  • ‘Arief spreekt geen Nederlands, hoe kan ik hem helpen?’ Lees meer
  • ‘Waarom wil Kees geen feestmuts op?’ Lees meer
  • ‘Meisje wil niet verschoond worden’ Lees meer
  • Kinderen moeten van ouders een kusje geven’ Lees meer
  • ‘Een dreumes op mijn groep bijt andere kinderen steeds’ Lees meer >>
  • ‘Drie jongetjes verpesten de sfeer in de groep’ Lees meer >>
  • ‘Een meisje wil steeds hetzelfde op brood’ Lees meer >>
  • ‘Meehelpen? Daar betaalt mama toch voor?’ Lees meer >>
  • ‘Moeder neemt geen afscheid. Wat nu?’ Lees meer >>

Heb je ook een pedagogische vraag voor Annemiek en/of Marieke? Mail je vraag naar kinderopvang@bsl.nl onder vermelding van ‘Pedagogische vraag’. Dan lees je het antwoord binnenkort terug op Kinderopvangtotaal.nl.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.