‘Ik heb een dagtaak aan de GGD’, of: ‘Al is er niets mis, dan blijven ze net zolang doorzoeken tot er wel iets is’. Het zijn veel gehoorde uitspraken. Draagt een controle nou écht bij aan het verbeteren van kwaliteit? Dat is nog maar zeer de vraag volgens de Orde.

Hoeveel organisaties zijn al negatief in het nieuws gekomen waar wél inspecties zijn geweest en waar ‘handhaving’ op het rapport stond?

Of andersom, hoeveel organisaties hebben een goede beoordeling en komen vervolgens toch later negatief in het nieuws? Nergens zijn de GGD-inspecties hetzelfde in uitvoering en beoordeling. Alleen al bij de leden van de Orde is dit waargenomen.

Kort door de bocht zouden wij willen dat de GGD zich richt op de interactie tussen medewerker en het kind/de groep. Werken er genoeg medewerkers op de groep? Zijn er niet teveel kinderen en is het er veilig en schoon? Met andere woorden: laat de GGD op hoofdlijnen controleren en beoordelen. En vooral door mensen die écht verstand van de doelgroep hebben.

‘Hoe vaak horen wij dat organisaties hun beleid aanpassen op de controles van de GGD maar er niet achter staan? Heel vaak’

Gaat het echt ten koste van de kwaliteit wanneer een kind drie weken te jong is voor de duur van twee weken op een groep? Maakt het echt uit dat er in het pedagogisch beleid staat dat een klant ’te allen tijde’ contact op kan nemen met het klachtenbureau of dat er staat dat een klant contact op kan nemen met het klachtenbureau?

Wij onderkennen dat er organisaties zijn die niet de kwaliteit leveren die geleverd zou moeten worden. Ook wij schrikken van verhalen over teveel baby’s op een groep, geen toezicht, één medewerker op een groep of jonge meiden die liever hun uitstapjes van het weekend bespreken dan dat zij pedagogische aandacht geven aan de kinderen. Maar wees eerlijk, los je dat op met een controle op letters, komma’s en een losliggende stoeptegel?

Het is toch te bizar voor woorden dat een inspecteur, zonder pedagogische opleiding, de medewerker aanspreekt omdat de bso-groep volgens haar ’te druk is’, terwijl de kinderen gewoon plezier maken en met elkaar lopen te banjeren? Hoe vaak horen wij dat organisaties hun beleid aanpassen op de controles van de GGD maar er niet achter staan? Heel vaak.

‘Zeker in deze tijd willen organisaties het negatieve imago ver achter zich laten’

Wij denken dat deze doorgeslagen regel- en wetgeving eerder ‘sjoemelgedrag’ op papier veroorzaakt dan verbetering van kwaliteit. Het komt regelmatig voor dat de GGD-inspecteurs fouten maken. Maar die mogen niet benoemd worden of in je zienswijze worden opgenomen. Andersom mag de GGD-inspecteur alles neerzetten, al is het probleem al opgelost of prima uit te leggen.

Gelukkig is dit signaal al bij de politiek terechtgekomen en lijkt die te onderkennen dat de ‘over-regel-cultuur’ in de kinderopvang doorslaat. Zeker in deze tijd willen organisaties zich goed neerzetten, goed werk leveren, het negatieve imago ver achter zich laten. Het regel op regel schrijven, het controleren van toners in de aangrenzende kantoorruimte, het beschrijven van risico’s bij speelgoed op de grond, het aanvinken van ‘luchtroosters schoonmaken’ of oneffenheden op het speelterrein, draagt volgens ons meer bij aan irritatie dan aan verbetering van kwaliteit.

Sinds kort hebben we ook contact met het Kinderopvangkanaal.nl. Dat is een initiatief van twee kinderopvangondernemers met een wetenschappelijke achtergrond. Zij willen onder andere een actie tegen de uitwassen van de GGD-inspectie beginnen door ervaringen van ondernemers te bundelen. Wil je – anoniem- je verhaal kwijt: dat kan op www.kinderopvangkanaal.nl.