Waar komen we vandaan?

We gaan heel ver terug in de tijd, maar velen zullen zich nog wel de ‘Stimuleringsbijdrage’ herinneren in 1990 van Minister D’Ancona waardoor de kinderopvang enorm is gegroeid. D’Ancona was gefocust op emancipatie van vrouwen en heeft toen veell gedaan aan de groei van kinderopvang.

In 2005 is de opmars van de kinderopvang echt begonnen. De marktwerking die door de Wet Kinderopvang van toenmalig minister de Geus tot stand kwam, heeft veel in beweging gebracht. Natuurlijk zijn er daardoor ook misstanden ontstaan maar de positieve kant van de medaille is dat er veel kwaliteit en diversiteit is ontstaan voor ouders en hun kinderen.

De dramatische bezuinigingen op de kinderopvang hebben een groot deel van de branche gesloopt. Wij hebben onze minister om hulp geroepen maar het werd afgedaan als ‘niet waar en gevolg van de crisis’. Er is veel kwaliteit, geld en energie weggegooid. Goede organisaties, met een prachtige visie, maar ‘op de verkeerde plek’ gingen failliet. Doodzonde maar een realiteit waar we het mee moeten doen. Daarnaast is er imagoschade ontstaan waar de hele branche last van heeft. We lagen onder de loep van de media en alles wat negatief was, is enorm uitvergroot. Maar…….De storm is gaan liggen en de branche staat nog steeds.

‘Er IS kwaliteit in de kinderopvang! De kinderopvang heeft al decennia laten zien dat zij zichzelf constant verbetert en streeft naar hoge kwaliteit’

Waar staan we nu?

Er wordt veel gezegd over de kwaliteit van de kinderopvang. Deze zou niet goed zijn en met name voor de baby’s voor verbetering vatbaar. Er is geen groot onafhankelijk onderzoek gedaan naar de kwaliteit van de huidige kinderopvang in Nederland. Tot nu toe zijn het uitspraken van deskundigen die zich verlaten op algemeen wetenschappelijk onderzoek. En eerlijk is eerlijk, er zijn voldoende onderzoeken die elkaar tegenspreken. De branche heeft meer baat bij een groot degelijk onderzoek voordat er uitlatingen worden gedaan. Of nog beter; Gewoon trots zijn op de bestaande kwaliteit van de branche. Want er IS kwaliteit in de kinderopvang! De kinderopvang heeft al decennia laten zien dat zij zichzelf constant verbetert en streeft naar hoge kwaliteit.

Waar willen we naartoe?

We hebben tijd nodig om weer volledig te herstellen en een overheid die vanaf nu consequent kiest voor kinderopvang. Of deze keuze gestoeld is op kinderopvang als arbeidsinstrument, een pedagogisch instrument of voor de emancipatie van vrouwen, dat maakt niet uit. Kinderopvang hoeft geen basisvoorziening te worden zoals het onderwijs is. Als de overheid maar een gelijk deel meebetaalt omdat zij wil investeren in de kinderen van dit land en hun lerende en of werkende ouders.

‘We mogen trots zijn op waar we gekomen zijn en het getuigt van een enorme flexibiliteit en creativiteit dat de organisaties deze tijden hebben doorstaan en overleefd’

Zonder dat wij het door hebben gehad, is de overheid namelijk steeds minder gaan meebetalen en is er niets meer over van de verdeling 1/3e – werkgever, overheid, ouder.  Kinderopvang moet voor alle kinderen bereikbaar zijn en voor alle ouders betaalbaar. De diversiteit in de kinderopvang is mooi. Ouders kunnen kiezen uit veel verschillende soorten kinderopvang die aansluit bij hun wensen en opvoeding. Ouders moeten deze keuzevrijheid ook houden. Dat is belangrijk en net zo vanzelfsprekend als dat ouders een basisschool kiezen die past bij hun wensen en opvoeding. Als ouders er voor kiezen om hun kind naar een integraal kindcentrum te brengen dan is dat net zo’n goede keuze als de ouders die kiezen voor opvang na school in de natuur of bij de sportvelden. Het is er allemaal en aan de ouders het laatste woord.

De kinderopvang is al een schitterende branche. We mogen trots zijn op waar we gekomen zijn en het getuigt van een enorme flexibiliteit en creativiteit dat de organisaties deze tijden hebben doorstaan en overleefd. Overal in ons land zijn prachtige voorbeelden te vinden van goede kinderopvang. Laten we doorgaan met van elkaar te leren en ons zelf te verbeteren.