Dit laatste is ook nodig omdat ik voor beide stichtingen aan nieuwe strategische plannen werk. Hiervoor staan diverse overleggen met medewerkers, OR, oudercommissies, RvT, gemeente en onderwijs gepland. En dan nog de vergaderstukken van de diverse besturen waar ik in zit.

Zou dit dan toch met ouder worden te maken hebben? Ik ben alweer 52…. Ik weiger dit te geloven. Ik moet immers nog een kleine 20 jaar mee!

Heeft het te maken met het niet willen loslaten? Op vakantie heb ik hierover nog een leuk boekje gelezen van Ricardo Semler, Semco-stijl. Semco is een bijzonder bedrijf: geen conventionele regels, geen vaste werktijden, geen verplichtingen; wel duizenden medewerkers, goede resultaten en honderden miljoenen winst. En dat terwijl de medewerkers zelf hun salaris bepalen. Niet kortdurend, want Semco bestaat al een reeks van jaren. Alles is gebaseerd op vertrouwen, participerend leiderschap en de medewerkers betrekken bij beslissingen en inzicht geven in alle bedrijfsinformatie.

Tja, dit laatste kan ik wel organiseren, maar het loslaten van regeltjes zal voor onze sector een onmogelijke opgave zijn. Dus ga ik maar stug door met het wegwerken van mijn achterstand.