Ik krijg visioenen van Russische toestanden.

Iedereen heeft het over allerlei voordelen op het cognitieve vlak voor het kind en dat ouders niet meer hoeven te slepen met hun kinderen. Ik hoor niemand over de nadelen. Stel dat je als kind een nare ervaring opdoet op zo’n school en je moet vervolgens tot je 18de naar datzelfde gebouw…. Ik moet er niet aan denken!

‘Dat is een mooi ingroeimodel, elke 6 jaar een ander gebouw en groter wordende omgeving’

Ook het starten met diverse cognitieve programma’s op zeer jonge leeftijd is voor de meeste kinderen niet goed en zou volgens wetenschappers zelfs de basis voor faalangst en autistische trekjes kunnen zijn (ref. recente uitzending Brandpunt). Kinderen zouden pas vanaf 6 jaar ‘leerlingrijp’ zijn.

In mijn ideaalmodel gaan kinderen tot 6 jaar naar de kleinschalige speel-leefomgeving van de kinderopvang in hun buurt. Daarna gaan ze weer 6 jaar naar de grotere basisschool in hun wijk of stadsdeel. En als ze echt groot zijn gaan ze weer 6 jaar zelfstandig naar de nog grotere middelbare school in hun stad of aangrenzende gemeente. Dat is een mooi ingroeimodel, elke 6 jaar een ander gebouw en groter wordende omgeving.

Ik geef me graag op voor de pilot.