Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

‘Waarom heb ik nooit wat gehoord?’

Het blijft onrustig in Venray waar kindercentrum De Nissehof na klachten van ouders de deuren definitief moest sluiten. Het Algemeen Dagblad nam een kijkje in de Limburgse plaats om reacties te peilen. De verbazing over de sluiting van De Nissehof is groot bij de inwoners.
'Waarom heb ik nooit wat gehoord?'
Foto: ANP Xtra

Het verhaal begon in januari van dit jaar met klachten van ouders over de directrice. Al snel deden verhalen de ronde over hard verbaal en fysiek geweld tegen kinderen. Na het GGD-bezoek volgden er gesprekken met ouders en pedagogisch medewerkers waarin deze vermoedens werden bevestigd. De gemeente besloot te handhaven, de directrice mocht een half jaar niet in de opvang komen. Deed ze dit wel, dan zou er een boete volgen van 10.000 euro.

Persoonlijk drama

Daarna was het verhaal nog niet klaar. Er kwamen meer klachten van ouders en 25 kinderen werden in die dagen uitgeschreven bij de locatie. De gemeente besloot op advies van de GGD en de politiek de kinderopvang te sluiten. Wethouder Twan Jansen noemt de sluiting ‘een persoonlijk drama.’ Het is hét onderwerp van gesprek in het Limburgse stadje.

Antroposofische locatie

Een paar dagen later is er ook ruimte voor de andere kant van het verhaal. Veel inwoners van Venray, ook pm’ers die daar werkten, kunnen de klachten niet rijmen met de directrice die zij kennen. De antroposofische opvang stond juist bekend om de pedagogisch kijk op kinderen. De directrice knokte jarenlang om haar droom, een antroposofische kinderopvanglocatie, te volbrengen. Kloppen de verhalen wel? En zijn de aantijgingen niet het werk van een klein groepje ouders en zijn die klachten vervolgens in een stroomversnelling geraakt?

Bij ons aan de bel trekken

De directrice mag niets zeggen over de zaak. Dit is haar geadviseerd door haar advocaat. Toch laat ze tegen de journalist van het Algemeen Dagblad los dat niet alles waar is. ‘Ik werkte niet alleen. Waarom heb ik nooit wat gehoord?’ Diezelfde verbazing is ook te horen bij enkele pedagogisch medewerkers. ‘Wij wisten niets van de klachten. De sfeer was altijd goed. De sluiting was te voorkomen geweest als ouders bij ons aan de bel hadden getrokken,’ zo zeggen zij.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.