Elke week stellen Mike en Monica (de koks) een vers en gezond weekmenu samen. Dat varieert van ovenschotels tot pasta’s, rijst, gekookte aardappels, salades en allerlei groenten.

Om 11.30 uur eet de groep (2 tot 6 jaar) waar ik werk. Omdat wij op de eerste verdieping zitten, wordt ons eten met een soort liftje naar boven gebracht. Als ik om half twaalf de deuren van deze lift open, staan daar schalen met dampend eten te wachten om leeggegeten te worden. Ik zet alles op mijn wagentje en loop met het eten de gang op. Wanneer ik bij de groep kom, zit iedereen al aan tafel en word ik juichend ontvangen. De kinderen hebben duidelijk trek. Iedereen heeft zelf zijn (stenen) bordje, kopje en mes, vork en lepel gepakt. Hier geen plastic servies te zien.

‘Ik kijk mijn ogen uit: kinderen van twee jaar die zelf hun bord vullen, en bijna iedereen eet zijn bord leeg!’

Vandaag zet ik per tafel een schaal aardappels neer en een schaal broccoli. De gehaktballen brengen de leidsters rond. Alle kinderen scheppen zelf hun eten op. Wat je op je bord schept, eet je op. Sommige kinderen weten al dat ze niet zo van broccoli houden dus die scheppen wat minder op. De aardappels zijn in trek, zeker met de saus van de gehaktballen erbij. We zingen ‘smakelijk eten’ en daarna beginnen de kinderen met eten.

De eerste dagen keek ik echt mijn ogen uit: kinderen vanaf 2 jaar die zelf hun bord vullen met eten, warme schalen, gewoon op tafel gezet, kinderen die met mes en vork eten. En… bijna iedereen eet gewoon z’n bord leeg! Op de bso’s in Nederland waar ik heb gewerkt, hebben ouders wel eens aangegeven dat ze het fijn zouden vinden als wij kinderen warm eten konden aanbieden, aan het eind van de dag. Daar zijn natuurlijk een heleboel haken en ogen bij te bedenken, maar nu ik de kindertjes op mijn kita zo heb zien eten, kan ik mij niet meer zo goed bedenken waarom ik het toen géén goed idee vond.

Daarnaast ben ik me ook gaan afvragen waarom wij in Nederland brood eten tussen de middag. In het dorpje waar ik vandaan kom, aten de boerengezinnen vroeger altijd warm (en misschien nog steeds?) maar waarom ik niet? Ik ben zo ontzettend blij dat ik hier in Berlijn de kans heb om dingen eens van een andere kant te bekijken. Het geeft mij een gevoel van; niet alles hoeft te gaan zoals het altijd al gegaan is… en dat is een fijne gedachte.