Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties3

Blog karin Westerbeek – Met blokken spelen

Op de kinderopvang die bij de Universiteit van Purdue hoort, lopen altijd onderzoekers en studenten van de universiteit rond. De een schrijft een scriptie over interactievaardigheden, de ander doet onderzoek naar het effect van een nieuw programma. En de derde richt zich op twee kinderen met gehoorproblemen, en evalueert hoe een nieuwe aanpak werkt.
Blog karin Westerbeek - Met blokken spelen

Dit kinderdagverblijf heeft veel plezier van die onderzoekers. De uitkomsten van hun onderzoeken zijn vaak direct relevant voor de praktijk. Soms is het ook niet leuk. Kinderen krijgen te maken met steeds weer nieuwe gezichten (hoewel ze daar wel aan lijken te wennen) en soms is het ook wel druk met al die studenten en hun wapperende vragenlijstjes.  Als ik de pedagogisch medewerkers vraag wat ze ervan vinden komt het antwoord hierop neer:  soms lastig, meestal leuk, en bijna altijd nuttig.


‘Kinderen maakten er huisjes van, vreemde bouwsels, podiums, ze gebruikten de bijbehorende slangen als microfoon. Er ontstond een heel nieuwe manier van spelen’

De studenten nemen vragenlijsten mee, en nieuwe programma’s, maar daar blijft het meestal bij. En soms: komt er iets héél anders voorbij. Zoals dit: niet lang geleden kwam er bij een onderzoeker van Purdue een telefoontje binnen van het Kindermuseum in Indianapolis. Bij dit museum hadden ze gehoord over een nieuw soort blokken. Enorm grote, blauwe blokken waar kinderen zowel binnen als buiten mee konden bouwen. Het museum wilde deze blokken aanschaffen, maar wilde eerst graag weten hóe kinderen er mee spelen, en hoe je die blokken het best kon aanbieden. De vraag aan de universiteit was: ‘Als wij jullie kinderdagverblijf die blokken geven, willen jullie dan onderzoeken wat de kinderen ermee doen? En wat de pedagogisch medewerkers er van vinden?’

En dus kwamen ze: honderden enorme lichtgewicht blokken, waarmee kinderen konden bouwen, spelen, waar ze op konden liggen, dansen. Het was een feest om te zien. Kinderen maakten er huisjes van, vreemde bouwsels, podiums, ze gebruikten de bijbehorende slangen als microfoon. Er ontstond een heel nieuwe manier van spelen. Pedagogisch medewerkers verzonnen allerlei manieren om de blokken aan te bieden, zowel aan de allerkleinsten als aan de grootsten van bijna zes. Kinderen én pm’ers wilden steeds weer met de blokken spelen, zodat er echt een schema moest komen van welke groepen wanneer met de blokken aan de slag mochten.

Het feest voor de pm’ers en de kinderen betekende ook feest voor de onderzoekers. Wat een hoop ideeën, wat veel interessante uitkomsten! En als je binnenkort naar het kindermuseum van Indianapolis gaat dan liggen ze daar dus ook. Met allerlei grappige voorbeeldfoto’s erbij. Met dank aan het kinderdagverblijf van Purdue.

(PS. Wil je wel eens zien hoe die blokken eruit zien? Zoek dan op internet op: Kaboom building blocks)

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.