Deze week nemen we afscheid van de coördinator Kwaliteit: Margriet gaat met pensioen. Als iemand van begin dertig is ‘pensioen’ voor mij een onwezenlijk concept. Er is van alles over in het nieuws, er moet steeds langer doorgewerkt worden… ik zie het nog wel gebeuren dat ik gewoon mijn hele leven moet werken. Prima hoor, gezellig oud worden met de huidige collega’s. Mijn leidinggevende Margriet gaat echter afzwaaien: 65 jaar geworden en nu klaar om lekker te gaan reizen en zich verder te verdiepen in haar passie voor kunst. Voor ons niet leuk haar gezelligheid te moeten missen, maar het is tijd.

Het is ook wel een beetje spannend, voor de afdeling Kwaliteit, om iemand met zoveel ervaring te zien vertrekken. Ze bezit een enorme berg kennis en kunde waarvan we altijd dankbaar gebruik hebben gemaakt. Gelukkig hebben we een goed kwaliteitssysteem waardoor alles in de loop der jaren is vastgelegd in procedures en instructies. Een nieuwe leidinggevende wordt ingewerkt en als medewerkers zitten we goed in het ritme van plannen, uitvoeren, controleren en bijstellen.

Een hapje, een drankje, een zaal vol versieringen, een liedje en gedicht. Hierna moet KinderRijk het zonder Margriet doen. We bedanken haar hartelijk voor alles en wensen haar veel plezier met haar nieuwe loopbaan als pensionaris!

Om af te sluiten met de beroemde woorden van Jules Deelder die mijn vorige werkgever ook tegen mij zei (waarna hij een chocoladetaart op tafel zette en de deur uit ging voor de rest van de dag… afscheid nemen blijft lastig):

Alles blijft.

Alles gaat voorbij.

Alles blijft voorbijgaan