Soms zijn we net wat onhandiger met telefoon en tablet maar nog jong genoeg om de ontwikkelingen wel te hebben opgepikt. Maar zijn wij door het tellen der jaren een slechtere kopie van onszelf geworden? Nee, een ander exemplaar zou ik zeggen.
Toegegeven, ik ren niet meer zo achter een bal aan. De grotere bso-kinderen zijn sneller en ik vind mezelf geen genot voor het oog al rennende met een gezicht als een toverbal. Doe ik de kinderen daar iets mee te kort of komen ze tot mindere prestaties door mijn afnemende renvaardigheid? Nee, als een Van Gaal in zijn beste tijd als trainer weet ik door ervaring op het juiste moment ieder kind net zo aan te moedigen dat iedereen een fijn spel kan hebben. Ik mopper wel veel minder dan van Gaal en ook mijn Engels is beter. Oprecht en actief betrokkenheid laten zien en kinderen stimuleren in wat ze graag doen, kan op vele manieren dus! En dat geldt eigenlijk voor alle activiteiten binnen de bso.
‘En dat moet dan een groep samen leiden’
Ik breek een lans voor mijn leeftijdsgenoten die door hun jonge collega’s soms met argusogen worden bekeken vanwege het feit dat zelfs 30 + in deze maatschappij al als behoorlijk “op leeftijd” wordt gezien. Een generatiekloof op de werkvloer; de wijze leidster die het “altijd” over vroeger heeft toen alles beter was tegenover de jonge pm’er die denkt dat ze ” alles weet”. Ga er maar aan staan! En dat moet dan een groep samen leiden.
Mijn advies is: kijk over je horizon heen en kom erachter dat de plusser veel weet zodat je het wiel niet steeds opnieuw hoeft uit vinden in de groep, en ontdek dat die jonge pm’er hele leuke nieuwe invalshoeken heeft. Zo neem je het beste van twee werelden en de kinderen profiteren daar het meest van. Zoals een Amerikaanse dichter schreef.. Youth is not a time of life but a state of mind.